|
|
AnimePlanet Forums Αρχική σελίδα  Γενικές Συζητήσεις Εξέλιξη VS Creationism |
| Kain |
 Δημοσιεύθηκε: Παρ Σεπ 28, 2007 1:34 pm |
|
|
:: ANiME.oNe ::
Συμμετέχει από: 13 Δεκ 03
Δημοσιεύσεις: 709
|
Τώρα μόλις έκατσα και το σκέφτηκα. Έχοντας δει άπειρα ντοκυμαντέρ και άρθρα πάνω στο θέμα της εξέλιξης της ανθρωπότητας, βρήκα ΠΟΤΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΨΥΧΗ!!!!
Τώρα, όποιος έχει μελετήσει πολύ, γνωρίζει πως η πρώτη (μόνη διαφορά του ανθρώπου από τα υπόλοιπα ζώα είναι η ύπαρξη της τέχνης. Κι άλλα ζώα έχουν κοινωνίες με κανόνες, και άλλα ζώα χρησιμοποιούν εργαλεία για τις δουλειές τους, και άλλα ζώα χτίζουν τεράστιες φωλιές, αλλά μόνο ο άνθρωπος ξεκίνησε να ζωγραφίζει στους τοίχους της σπηλιάς του.
Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος κοίταξε τον τοίχο της σπηλιάς του και, για πρώτη φορά, αντί για τοίχο είδε έναν άδειο καμβά, τότε ήταν που ο άνθρωπος απόκτησε ψυχή! Ποιός ξέρει; Ίσως αυτός ο άνθρωπος να λεγόταν Αδάμ...
Πώς τα βλέπετε; Πάω για νόμπες ή για το Δαφνί; |
_________________
"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."
Όταν οι αετοί πετούν ψηλά, η κοτσυλιά πονάει!  |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
  |
| Puppetmaster |
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 29, 2007 5:05 pm |
|
|
:: ANiME.CoLLeCToR ::
Συμμετέχει από: 02 Αύγ 07
Δημοσιεύσεις: 612
Τόπος: Thesaloniki Τώρα Βλέπω: Τα ραδύκια ανάποδα!!! |
Kain έγραψε: Τώρα μόλις έκατσα και το σκέφτηκα. Έχοντας δει άπειρα ντοκυμαντέρ και άρθρα πάνω στο θέμα της εξέλιξης της ανθρωπότητας, βρήκα ΠΟΤΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΨΥΧΗ!!!!
Τώρα, όποιος έχει μελετήσει πολύ, γνωρίζει πως η πρώτη (μόνη διαφορά του ανθρώπου από τα υπόλοιπα ζώα είναι η ύπαρξη της τέχνης. Κι άλλα ζώα έχουν κοινωνίες με κανόνες, και άλλα ζώα χρησιμοποιούν εργαλεία για τις δουλειές τους, και άλλα ζώα χτίζουν τεράστιες φωλιές, αλλά μόνο ο άνθρωπος ξεκίνησε να ζωγραφίζει στους τοίχους της σπηλιάς του.
Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος κοίταξε τον τοίχο της σπηλιάς του και, για πρώτη φορά, αντί για τοίχο είδε έναν άδειο καμβά, τότε ήταν που ο άνθρωπος απόκτησε ψυχή! Ποιός ξέρει; Ίσως αυτός ο άνθρωπος να λεγόταν Αδάμ...
Πώς τα βλέπετε; Πάω για νόμπες ή για το Δαφνί;
Είναι πολύ όμορφη σκέψη πραγματικά υπέροχη.
Αλλά ίσως πολύ τέλεια για να είναι αληθινή!
Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι έγινε αλλά το είδος μας ο " Homo Sapiens Sapiens" "βοήθησε" να εξαληφθεί το προηγούμενο κυρίαρχο τον "Homo Sapiens Neanderthalensis".
Με τον όρο βοήθησε ξέρουμε ότι είχαν έρθει σε συγρούσεις!
Άρα κάποια στιγμή γεννήθηκε ένα παιδί, ένα είδος που άλλαξε την ιστορία όπως την ήξεραν τότε.
Στη σκέψη σου όμως, δεν πάυει να είναι όμως και μια πιθανότητα, ίσως πρώτα αυτό το παιδί να άρχισε να ζωγραφίζει στους τοίχους.
Όπως λέει και το άσμα "Τα παιδιά ζωγραφίζουν στους τοίχους !  |
_________________
Fear nothing but fear.
 |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
 |
| Kain |
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 29, 2007 8:17 pm |
|
|
:: ANiME.oNe ::
Συμμετέχει από: 13 Δεκ 03
Δημοσιεύσεις: 709
|
Πράγματι, παραδέχομαι πως αυτό που είπα μπορεί να θεωρηθεί λάθος.
Παρένθεση. Αυτό το συμπέρανα από το γεγονός πως έχω ήδη βρει την απάντηση σε άλλο ένα αιώνιο ερώτημα: Η κότα έκανε το αυγό, ή το αυγό την κότα; Η κότα λοιπόν, ήταν η εξέλιξη ενός όντος που ήταν αρκετά ίδιο με την κότα, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί κότα ακόμα. Καθώς μόνο το Πόκεμον εξελίσσονται κατά τη διάρκεια της ζωής τους, με αποτέλεσμα ένα πλάσμα να γεννιέται όντας άλλο πλάσμα από αυτό που είναι όταν πεθαίνει, βγαίνει το συμπέρασμα πως η πρώτη κότα βγήκε από ένα αυγό που έκανε κάτι άλλο, και άρα το αυγό έκανε την κότα. Κλείνει παράνθεση, τελεία.
Οπότε ο εν λόγω άνθρωπος δεν απόκτησε ψυχή όταν ξαφνικά του κατέβηκε η ιδέα να ζωγραφίσει, αλλά γεννήθηκε με ψυχή, η οποία τον οδήγησε αργότερα σε αυτή την ιδέα. Αυτό ωςτόσο δεν αναιρεί το γεγονός πως αυτός ήταν ο πρώτος άνθρωπος με ψυχή.
Για τους Νεάτερνταλ τώρα: Ο Νεάτερνταλ έιχε σημαντικές διαφορές από τον άνθρωπο. Είχε μεγαλύτερο εγκέφαλο, ήταν πιο μεγαλόσωμος και δυνατότερος. Όμως ο άνθρωπος είχε ένα σημαντικό πλεονέκτημα: Την τέχνη. Ο άνθρωπος ήθελε τα εργαλεία του να είναι όμορφα, και έτσι τα έφτιαχνε πιο συμμετρικά, κάνοντάς τα αυτόματα και πιο λειτουργικά. Με τον καιρό, μέσα από την τέχνη απόκτησε φαντασία, η οποία τον οδήγησε στο να φτιάξει σύνθετες κοινωνίες στις οποίες ο κάθε ένας θα αναλάμβανε κι από ένα ρόλο, σε αντίθεση με τους Νεάτερνταλ που ήταν ΟΛΟΙ κυνηγοί, κάτι το οποίο του έδωσε περισσότερο χρόνο να τελειοποιήσει τα εργαλεία και τις τεχνικές του, και να αποφασίσει μια μέρα να εξερευνήσει τον κόσμο. Όλα αυτά έκαναν τον άνθρωπο εξυπνότερο ως είδος και του έδωσαν την προσαρμοστικότητα που απαιτείται για να επιβιώσει και να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, και σιγά σιγά να τον διαμορφώσει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Οι Νεάτερνταλ, από την άλλη, παρέμεναν στάσιμοι. Τελικά επιβίωσε ο πιο ευέλικτος, με τον άλλο να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στις συνεχείς αλλαγές. Πιθανόν μάλιστα οι Νεάτερνταλ να μην ήταν πιο εξελιγμένοι από τους σημερινούς γορίλες.
Όμως η ιστορία συνεχίζεται. Κάπου εκεί ο άνθρωπος άρχισε να ζει παρασιτικά εις βάρος του πλανήτη, εξαφανίζοντας ένα σωρό είδη και πολλαπλασιαζόμενος ανεξέλεγκτα. Στο μεταξύ, η φύση συνέχιζε τους πειραματισμούς της, αλλάζοντας γνώμη και γυρνώντας από τον άνθρωπο στην... κατσαρίδα, το πιο εξελιγμένο ον σε ολόκληρο τον πλανήτη, πιθανόν πιο εξελιγμένο από τον άνθρωπο. Αν το παρατηρήσετε, θα δείτε πως ο ρόλος του σύγχρονου ανθρώπου θα μπορούσε να είναι να βοηθήσει στο να εξελιχθεί περισσότερο η κατσαρίδα, δημιουργόντας αχανή περιβάλλοντα στα οποία ευημερεί με ελάχιστους φυσικούς εχθρούς, κάνοντάς την πιο ανθεκτική στα δηλητήρια και στη ραδιενέργεια και μαθαίνοντάς της πώς να κρύβεται καλύτερα (καθώς στην περίπτωσή τους επιβιώνει ο πιο καλά κρυμμένος). Τελικά προβλέπεται κάποτε να αυτοκαταστραφούμε παίρνοντας μαζί μας την πλειονότητα της χλωρίδας και της πανίδας. Πιθανόν τότε οι κατσαρίδες να κυριαρχήσουν στον πλανήτη και να αρχίσουν να εξελίσσονται, όπως άρχισαν να εξελίσσονται τα θηλαστικά όταν βρήκαν τη Γη ελέυθερη από το προηγούμενο κυρίαρχο είδος, τις σαύρες. Σύμφωνα με κάποιες προβλέψεις, η Γη που από τις σαύρες πέρασε στα χέρια των θηλαστικών, αργότερα θα περάσει στα χέρια των εντόμων. Και ίσως μετά να υπάρξει και κάτι άλλο που θα κατακτήσει τη Γη, ακόμη πιο εξελιγμένο από τα έντομα...
Το συμπέρασμα; Ίσως ο Θεός/φύση να έκανε λάθος που μας έδωσε ψυχή και να προσπαθεί να επανορθώσει. Ή ίσως να μην ήταν λάθος αλλά αποτέλεσμα ενός μεγαλύτερου σχεδίου το οποίο υπήρχε από την αρχή, χρησιμοποιόντας μας ως απλά εργαλεία. Ακόμα όμως και να είναι αλήθεια κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι που έχουμε στα χέρια μας τον πλανήτη. Ίσως κάποτε να βάλουμε μυαλό, ή ακόμα καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε επιτέλους αυτή τη ρημάδα την ψυχή και από παράσιτα να γίνουμε αυτό που πιστεύουμε πως θα έπρεπε να είμαστε: Οι προστάτες ολόκληρου του πλανήτη.
Και ξαναρωτώ: Πού οδεύω τέλος πάντων, προς το Νόμπελ ή προς τον ζουρλομανδύα;  |
_________________
"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."
Όταν οι αετοί πετούν ψηλά, η κοτσυλιά πονάει! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| kabez |
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 29, 2007 10:22 pm |
|
|
:: ANiME.LoRD ::
Συμμετέχει από: 12 Νοέ 04
Δημοσιεύσεις: 3238
Τόπος: borderguard |
Kain έγραψε:
Όμως η ιστορία συνεχίζεται. Κάπου εκεί ο άνθρωπος άρχισε να ζει παρασιτικά εις βάρος του πλανήτη, εξαφανίζοντας ένα σωρό είδη και πολλαπλασιαζόμενος ανεξέλεγκτα. Στο μεταξύ, η φύση συνέχιζε τους πειραματισμούς της, αλλάζοντας γνώμη και γυρνώντας από τον άνθρωπο στην... κατσαρίδα, το πιο εξελιγμένο ον σε ολόκληρο τον πλανήτη, πιθανόν πιο εξελιγμένο από τον άνθρωπο. Αν το παρατηρήσετε, θα δείτε πως ο ρόλος του σύγχρονου ανθρώπου θα μπορούσε να είναι να βοηθήσει στο να εξελιχθεί περισσότερο η κατσαρίδα, δημιουργόντας αχανή περιβάλλοντα στα οποία ευημερεί με ελάχιστους φυσικούς εχθρούς, κάνοντάς την πιο ανθεκτική στα δηλητήρια και στη ραδιενέργεια και μαθαίνοντάς της πώς να κρύβεται καλύτερα (καθώς στην περίπτωσή τους επιβιώνει ο πιο καλά κρυμμένος). Τελικά προβλέπεται κάποτε να αυτοκαταστραφούμε παίρνοντας μαζί μας την πλειονότητα της χλωρίδας και της πανίδας. Πιθανόν τότε οι κατσαρίδες να κυριαρχήσουν στον πλανήτη και να αρχίσουν να εξελίσσονται, όπως άρχισαν να εξελίσσονται τα θηλαστικά όταν βρήκαν τη Γη ελέυθερη από το προηγούμενο κυρίαρχο είδος, τις σαύρες. Σύμφωνα με κάποιες προβλέψεις, η Γη που από τις σαύρες πέρασε στα χέρια των θηλαστικών, αργότερα θα περάσει στα χέρια των εντόμων. Και ίσως μετά να υπάρξει και κάτι άλλο που θα κατακτήσει τη Γη, ακόμη πιο εξελιγμένο από τα έντομα...
Το συμπέρασμα; Ίσως ο Θεός/φύση να έκανε λάθος που μας έδωσε ψυχή και να προσπαθεί να επανορθώσει. Ή ίσως να μην ήταν λάθος αλλά αποτέλεσμα ενός μεγαλύτερου σχεδίου το οποίο υπήρχε από την αρχή, χρησιμοποιόντας μας ως απλά εργαλεία. Ακόμα όμως και να είναι αλήθεια κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι που έχουμε στα χέρια μας τον πλανήτη. Ίσως κάποτε να βάλουμε μυαλό, ή ακόμα καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε επιτέλους αυτή τη ρημάδα την ψυχή και από παράσιτα να γίνουμε αυτό που πιστεύουμε πως θα έπρεπε να είμαστε: Οι προστάτες ολόκληρου του πλανήτη.
Και ξαναρωτώ: Πού οδεύω τέλος πάντων, προς το Νόμπελ ή προς τον ζουρλομανδύα;
Πολύ ωραία άποψη σου για την εξέλιξη στα είδη 
btw, οι απαντήσεις σου μου θυμίζουν σε απίστευτο βαθμό το anime-Blue Gender.
Αν δεν το έχεις δει ακόμα, ξεκίνα το γρήγορα!
Όσο για αυτό με τις κατσαρίδες και τα έντομα,ναι από ότι φαίνεται αυτά μάλλον μπορεί να συνεχίσουν την κληρονομιά των θηλαστικών μιας και δεν έχουμε δώσει περιθώριο σε άλλα είδη για να εξελιχθούν.
Όλα τα θηλαστικά,θαλάσσια,ιπτάμενα και γενικά η πανίδα και η χλωρίδα είναι πια καθαρά 100% στα χέρια του ανθρώπου.Και όπως φαίνεται, δεν είναι σε καθόλου καλά χέρια..
Παρόλα αυτά ιδιαίτερα ο μικρόκοσμος φαίνεται να γνωρίζει ακμή..
Που ξέρεις.
Ότι δε βλέπεις δεν σημαίνει ότι και δεν υπάρχει |
_________________
"Whoever fights monsters should see to it that in the process he does not become a monster.
And when you stare into the abyss the abyss stares back at you"
Friedrich Nietzsche
http://www.animeplanet.gr/425_blue_submarine_no6.html
.
- |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| Phantom Duck |
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Σεπ 30, 2007 12:01 am |
|
|
:: ANiME.PoWeR ::
Συμμετέχει από: 16 Μάρ 06
Δημοσιεύσεις: 1106
Τόπος: Λιμνούπολη Τώρα Βλέπω: , τώρα δεν βλέπω |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
  |
| Puppetmaster |
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 01, 2007 5:23 pm |
|
|
:: ANiME.CoLLeCToR ::
Συμμετέχει από: 02 Αύγ 07
Δημοσιεύσεις: 612
Τόπος: Thesaloniki Τώρα Βλέπω: Τα ραδύκια ανάποδα!!! |
| Κοίτα ...και ο ζουρλομανδύας πάντως ... παρεξηγημένο ρούχο είναι. Πού ξες μπορεί και να σου πάει! |
_________________
Fear nothing but fear.
|
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| KATMAi |
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 21, 2008 12:11 am |
|
|
:: ANiME.BiaTCH ::
Συμμετέχει από: 25 Αύγ 05
Δημοσιεύσεις: 854
Τόπος: Μπαμπουλόπολη Τώρα Βλέπω: Μπομπ ο Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής |
ΑΠΟ ΟΛΑ τα θαυμάσια πράγματα που βρίσκονται στη γη, κανένα δεν είναι πιο καταπληκτικό από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Για παράδειγμα, κάθε δευτερόλεπτο 100 εκατομμύρια περίπου δυαδικά ψηφία (μπιτ) εισρέουν στον εγκέφαλο από τις διάφορες αισθήσεις. Αλλά πώς καταφέρνει ο εγκέφαλος και δεν βυθίζεται απεγνωσμένα μέσα σε αυτή τη σωρεία πληροφοριών; Εφόσον μπορούμε να σκεφτόμαστε ένα μόνο πράγμα κάθε φορά, πώς η διάνοια χειρίζεται πετυχημένα όλα αυτά τα εκατομμύρια μηνύματα, και μάλιστα ταυτόχρονα; Είναι φανερό ότι η διάνοια όχι μόνο επιβιώνει από αυτόν τον καταιγισμό αλλά και τον χειρίζεται με ευκολία.
Το πώς το κάνει αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά θαύματα του ανθρώπινου εγκέφαλου. Περιλαμβάνονται δύο παράγοντες. Πρώτο, στο στέλεχος του εγκέφαλου υπάρχει ένα δίκτυο νεύρων στο μέγεθος του μικρού σας δακτύλου. Αυτό το δίκτυο ονομάζεται δικτυωτός σχηματισμός. Ενεργεί σαν ένα είδος κέντρου ελέγχου της κυκλοφορίας, ελέγχοντας τα εκατομμύρια των μηνυμάτων που καταφτάνουν στον εγκέφαλο, αποβάλλοντας τα ασήμαντα και επιλέγοντας όσα είναι ουσιώδη για να τα προσέξει ο εγκεφαλικός φλοιός. Κάθε δευτερόλεπτο αυτό το μικρό δίκτυο νεύρων επιτρέπει το πολύ μόνο λίγες εκατοντάδες μηνύματα να μπουν μέσα στη συνειδητή διάνοια.
Δεύτερο, όταν θέλουμε να κατευθύνουμε με περαιτέρω ακρίβεια την προσοχή μας αυτό επιτυγχάνεται με ορισμένα κύματα που σαρώνουν τον εγκέφαλο 8 ως 12 φορές το δευτερόλεπτο. Αυτά τα κύματα προκαλούν περιόδους υψηλής ευαισθησίας, στη διάρκεια των οποίων ο εγκέφαλος σημειώνει τα ισχυρότερα σήματα και ενεργεί ανάλογα με αυτά. Πιστεύεται ότι μέσω αυτών των κυμάτων ο εγκέφαλος διερευνά λεπτομερώς τον εαυτό του και με αυτόν τον τρόπο συγκεντρώνεται στα ουσιώδη ζητήματα. Έτσι, ένας καταπληκτικός χείμαρρος δραστηριότητας διενεργείται στο κεφάλι μας κάθε δευτερόλεπτο!
Κάτι «το Οποίο Θαυμάζουμε»
Στα πρόσφατα χρόνια οι επιστήμονες έχουν κάνει τεράστια άλματα στη μελέτη του εγκέφαλου. Και όμως, αυτά που έχουν μάθει δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με εκείνα που παραμένουν άγνωστα. Ένας ερευνητής είπε ότι, μετά από θεωρίες χιλιάδων χρόνων και εντατική επιστημονική έρευνα στις πρόσφατες δεκαετίες, οι εγκέφαλοί μας, μαζί με το σύμπαν, παραμένουν «στην ουσία μυστηριώδεις». Χωρίς αμφιβολία, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το πιο μυστηριώδες μέρος του θαύματος που λέγεται άνθρωπος—μια και «θαύμα» σημαίνει κάτι «το οποίο θαυμάζουμε».
Το θαύμα αρχίζει στη μήτρα. Τρεις εβδομάδες μετά από τη σύλληψη αρχίζουν να σχηματίζονται τα κύτταρα του εγκέφαλου. Η αύξησή τους γίνεται με αλματώδη ρυθμό που μερικές φορές φτάνει μέχρι και 250 χιλιάδες κύτταρα το λεπτό. Μετά από τη γέννηση, ο εγκέφαλος συνεχίζει να αυξάνει και σχηματίζει το δικό του δίκτυο συνδέσεων. Το χάσμα που κάνει τον ανθρώπινο εγκέφαλο να ξεχωρίζει από τον εγκέφαλο οποιουδήποτε ζώου εκδηλώνεται γρήγορα: «Ο εγκέφαλος του ανθρώπινου βρέφους, ανόμοια με οποιοδήποτε άλλο ζώο, τριπλασιάζεται σε μέγεθος στη διάρκεια του πρώτου έτους», αναφέρει το βιβλίο The Universe Within. Με τον καιρό, περίπου 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα, που ονομάζονται νευρώνες, καθώς και άλλοι τύποι κυττάρων, συσσωρεύονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αν και αυτός αποτελεί μόνο το 2 τοις εκατό του βάρους του σώματος.
Τα κύτταρα-κλειδιά του εγκέφαλου—οι νευρώνες—στην πραγματικότητα δεν αγγίζουν το ένα το άλλο. Χωρίζονται μεταξύ τους με συνάψεις, δηλαδή πολύ μικρές αποστάσεις, μικρότερες από 2,5 εκατομμυριοστά του εκατοστού. Αυτά τα κενά γεφυρώνονται με χημικές ουσίες που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές, 30 από τους οποίους είναι γνωστοί, μολονότι ο εγκέφαλος μπορεί να περιέχει πολύ περισσότερους. Αυτά τα χημικά σήματα λαβαίνονται στο ένα άκρο του νευρώνα από ένα λαβύρινθο μικροσκοπικών απολήξεων που ονομάζονται δενδρίτες. Κατόπιν τα σήματα διαβιβάζονται στο άλλο άκρο του νευρώνα μέσω μιας νευρικής ίνας που ονομάζεται νευράξονας. Στους νευρώνες τα σήματα είναι ηλεκτρικά, αλλά μέσα στα κενά είναι χημικά. Έτσι, η μεταβίβαση των νευρικών σημάτων είναι ηλεκτροχημική στη φύση της. Κάθε ερέθισμα έχει την ίδια δύναμη αλλά η ένταση του σήματος εξαρτάται από τη συχνότητα των ερεθισμάτων, που μπορεί να φτάσει μέχρι και χίλια το δευτερόλεπτο.
Δεν είναι βέβαιο ποιες ακριβώς αλλαγές λαβαίνουν χώρα στη φυσιολογία του εγκέφαλου όταν μαθαίνουμε. Αλλά οι πειραματικές αποδείξεις δείχνουν ότι καθώς μαθαίνουμε, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, σχηματίζονται καλύτερες συνδέσεις και απελευθερώνονται περισσότερες χημικές ουσίες που γεφυρώνουν τα κενά μεταξύ των νευρώνων. Η συνεχής χρήση ενισχύει τις συνδέσεις και έτσι η ικανότητα μάθησης ενδυναμώνεται. «Οι διαβάσεις που συχνά ενεργοποιούνται μαζί ενισχύονται κατά κάποιο τρόπο», αναφέρει το περιοδικό Scientific American. Είναι ενδιαφέρον σε αυτό το σημείο το σχόλιο της Αγίας Γραφής ότι τα βαθύτερα ζητήματα κατανοούνται ευκολότερα από τους ώριμους, ?που έχουν γυμνασμένες τις δυνάμεις αντίληψής τους μέσω της χρήσης?. (Εβραίους 5:14) Η έρευνα έχει αποκαλύψει ότι οι διανοητικές δυνάμεις που δεν χρησιμοποιούνται σβήνουν. Έτσι ο εγκέφαλος, όπως ένας μυς, ενισχύεται με τη χρήση και εξασθενεί με την αχρησία.
Το πολύ μεγάλο πλήθος των μικροσκοπικών νευρικών ινών που αποτελούν αυτές τις συνδέσεις μέσα στον εγκέφαλο συχνά αναφέρονται σαν η «καλωδίωσή» του. Είναι ακριβώς τοποθετημένες σε έναν καταπληκτικά πολύπλοκο λαβύρινθο. Αλλά το πώς είναι τοποθετημένες στα ακριβή σημεία που απαιτούν «τα διαγράμματα καλωδίωσης» είναι μυστήριο. «Αναμφίβολα, το πιο σημαντικό άλυτο ζήτημα στην ανάπτυξη του εγκέφαλου», είπε ένας επιστήμονας, «είναι το πώς οι νευρώνες σχηματίζουν συγκεκριμένους τρόπους συνδέσεων. . . . Οι περισσότερες συνδέσεις φαίνεται πως είναι με ακρίβεια εδραιωμένες από τα πρώτα στάδια της ανάπτυξης». Ένας άλλος ερευνητής προσθέτει ότι αυτές οι περιοχές του εγκέφαλου που είναι χαρτογραφημένες με ένα συγκεκριμένο τρόπο «είναι κοινές σε όλο το νευρικό σύστημα, και ότι παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα προβλήματα το πώς εκτυλίσσεται αυτή η ακριβής καλωδίωση».
Ο αριθμός αυτών των συνδέσεων είναι αστρονομικός! Κάθε νευρώνας μπορεί να έχει χιλιάδες συνδέσεις με άλλους νευρώνες. Δεν υπάρχουν συνδέσεις μόνο ανάμεσα στους νευρώνες, αλλά υπάρχουν και μικροκυκλώματα τοποθετημένα κατευθείαν ανάμεσα στους ίδιους τους δενδρίτες. «Αυτά τα ?μικροκυκλώματα?», λέει ένας νευρολόγος, «προσθέτουν μια εντελώς νέα διάσταση στην ήδη μπερδεμένη αντίληψη που έχουμε για το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος». Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι τα «δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων νευρικά κύτταρα στον ανθρώπινο εγκέφαλο ίσως σχηματίζουν μέχρι ένα τετράκις εκατομμύριο συνδέσεις». Και με τι χωρητικότητα; Ο Καρλ Σαγκάν αναφέρει ότι ο εγκέφαλος θα μπορούσε να χωρέσει πληροφορίες που «θα γέμιζαν περίπου είκοσι εκατομμύρια τόμους, όσους περιέχουν οι μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου».
Ο εγκεφαλικός φλοιός είναι εκείνος που κάνει τον άνθρωπο πολύ ξεχωριστό από οποιοδήποτε ζώο. Έχει πάχος λιγότερο από έξι χιλιοστά και σχηματίζει ένα καλούπι γεμάτο σχισμές που προστατεύει τον εγκέφαλο από το κρανίο. Αν απλωνόταν, ο φλοιός θα είχε εμβαδό περίπου ένα τέταρτο του τετραγωνικού μέτρου, με σχεδόν χίλια χιλιόμετρα συνδετικές ίνες για κάθε κυβικό εκατοστό. Ο ανθρώπινος εγκεφαλικός φλοιός δεν είναι μόνο πολύ μεγαλύτερος από εκείνον οποιουδήποτε ζώου, αλλά έχει και μια πολύ πιο μεγάλη αδέσμευτη περιοχή. Δηλαδή, δεν είναι δεσμευμένος για να χειρίζεται τις φυσικές λειτουργίες του σώματος αλλά είναι διαθέσιμος για τις υψηλότερες διανοητικές διεργασίες που ξεχωρίζουν τους ανθρώπους από τα ζώα. «Δεν είμαστε απλώς εξυπνότεροι πίθηκοι», είπε ένας ερευνητής. Οι διάνοιές μας «μάς κάνουν ποιοτικά διαφορετικούς από όλες τις άλλες μορφές ζωής».
Η Πολύ πιο Μεγάλη Μας Ικανότητα
«Αυτό που διακρίνει τον ανθρώπινο εγκέφαλο», είπε ένας επιστήμονας, «είναι η ποικιλία των ειδικευμένων δραστηριοτήτων που μπορεί να μάθει». Η επιστήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών χρησιμοποιεί τον όρο «hardwired» (στερεότυπος προγραμματισμός ή μικροπρογραμματισμός) για να αναφερθεί στα ενσωματωμένα χαρακτηριστικά που βασίζονται σε σταθερά κυκλώματα, σε αντίθεση με τις λειτουργίες που εισάγει ένας προγραμματιστής στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. «Όταν εφαρμοστεί στα ανθρώπινα όντα», γράφει μια αυθεντία, ο «στερεότυπος προγραμματισμός αναφέρεται στις έμφυτες ικανότητες ή, τουλάχιστον, στις προδιαθέσεις». Στους ανθρώπους υπάρχουν πολλές έμφυτες ικανότητες για μάθηση, αλλά όχι και η ίδια η μάθηση. Τα ζώα, σε αντίθεση, έχουν στερεότυπα προγραμματισμένη ενστικτώδη σοφία, αλλά περιορισμένες ικανότητες να μαθαίνουν νέα πράγματα.
Το βιβλίο The Universe Within σημειώνει ότι το πιο ευφυές ζώο «ποτέ δεν αναπτύσσει διάνοια όπως εκείνη του ανθρώπου. Κι αυτό γιατί δεν έχει ό,τι έχουμε εμείς: τον προ-προγραμματισμό του νευρικού μας εξοπλισμού που μας κάνει να μπορούμε να σχηματίζουμε ιδέες από ό,τι βλέπουμε, ομιλία από ό,τι ακούμε και σκέψεις από τις εμπειρίες μας». Αλλά πρέπει να προγραμματίζουμε τον εγκέφαλο από τα δεδομένα του περιβάλλοντός μας, αλλιώς, καθώς αναφέρει το βιβλίο, «τίποτα δεν θα μπορούσε να αναπτυχτεί που να μοιάζει με την ανθρώπινη διάνοια . . . χωρίς αυτό το τεράστιο μίγμα εμπειρίας, σπάνια θα εμφανιζόταν κάποιο ίχνος νοημοσύνης». Έτσι, η ικανότητα που είναι έμφυτη μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο μας κάνει να μπορούμε να οικοδομούμε την ανθρώπινη νοημοσύνη. Και, ανόμοια με τα ζώα, έχουμε την ελεύθερη βούληση να προγραμματίζουμε τη νοημοσύνη μας όπως επιθυμούμε, βασισμένοι στη γνώση μας, στις αξίες μας, στις ευκαιρίες και στους στόχους μας.
Η Γλώσσα Μοναδική στους Ανθρώπους
Ένα εξέχον παράδειγμα ικανοτήτων που είναι στερεότυπα προγραμματισμένες και που μπορούμε με μεγάλη ευκαμψία να τις προγραμματίσουμε είναι η γλώσσα. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι «ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι γενετικά προγραμματισμένος για ανάπτυξη της γλώσσας», και ότι η ομιλία «μπορεί να εξηγηθεί μόνο με δεδομένο ότι υπάρχει μια έμφυτη ικανότητα μέσα στον εγκέφαλό μας για τη λειτουργία της γλώσσας». Ωστόσο, ανόμοια με την ακαμψία που διακρίνεται στην ενστικτώδη συμπεριφορά των ζώων, ένας άνθρωπος μπορεί να χρησιμοποιεί με τεράστια ευκαμψία αυτή τη στερεότυπα προγραμματισμένη ικανότητα να μιλάει γλώσσες.
Μια συγκεκριμένη γλώσσα δεν είναι στερεότυπα προγραμματισμένη στον εγκέφαλό μας, αλλά είμαστε προ-προγραμματισμένοι με την ικανότητα να μαθαίνουμε γλώσσες. Αν μιλιούνται δυο γλώσσες στο σπίτι, ένα παιδί μπορεί να μάθει και τις δύο. Αν ακούει συνεχώς μια τρίτη γλώσσα, το παιδί μπορεί να τη μάθει κι αυτή. Ένα κορίτσι άκουγε συνεχώς αρκετές γλώσσες από τη νηπιακή του ηλικία. Μέχρι να γίνει πέντε ετών το κορίτσι μιλούσε οχτώ γλώσσες με ευχέρεια. Έχοντας υπόψη τέτοιες έμφυτες ικανότητες, δεν προκαλεί έκπληξη αυτό που είπε ένας γλωσσολόγος ότι πειράματα που έγιναν σε χιμπατζήδες για να τους διδάξουν με νοήματα κάποια γλώσσα «απόδειξαν πραγματικά ότι οι χιμπατζήδες είναι ανίκανοι να μάθουν ακόμη και τις πιο στοιχειώδεις μορφές της ανθρώπινης γλώσσας».
Θα μπορούσε μια τέτοια καταπληκτική ικανότητα να έχει εξελιχτεί από τους γρυλισμούς και τα μουγκρητά των ζώων; Οι μελέτες των πιο αρχαίων γλωσσών αποκλείουν οποιαδήποτε παρόμοια εξέλιξη της γλώσσας. Ένας ειδικός είπε ότι «δεν υπάρχουν πρωτόγονες γλώσσες». Ο ανθρωπολόγος Άσλεϋ Μόνταγκιου συμφώνησε ότι οι λεγόμενες πρωτόγονες γλώσσες «είναι συχνά πολύ πιο περίπλοκες και πιο αποτελεσματικές από τις γλώσσες των λεγόμενων ανώτερων πολιτισμών».
Ένας νευρολόγος συμπεραίνει: «Όσο προσπαθούμε να ερευνήσουμε το μηχανισμό της γλώσσας, τόσο η διεργασία γίνεται πιο μυστηριώδης». Ένας άλλος ερευνητής λέει: «Προς το παρόν η προέλευση του συντακτικού λόγου παραμένει μυστήριο». Και ένας τρίτος δηλώνει: «Η δύναμη της ομιλίας, που κινεί τους ανθρώπους και τα έθνη όσο καμιά άλλη δύναμη, κάνει τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν με μοναδικό τρόπο από τα ζώα. Όμως, η προέλευση της γλώσσας παραμένει ένα από τα πιο δυσνόητα μυστήρια του εγκέφαλου». Δεν είναι μυστήριο, ωστόσο, για εκείνους που βλέπουν σε αυτήν το χέρι ενός Δημιουργού που «προγραμμάτισε στερεότυπα» περιοχές του εγκέφαλου για την ανάπτυξη γλωσσικών ικανοτήτων.
Πράγματα που Μόνο η Δημιουργία Μπορεί να Εξηγήσει
Η Encyclopædia Britannica αναφέρει ότι ο εγκέφαλος του ανθρώπου «είναι προικισμένος με αξιοσημείωτα περισσότερες δυνατότητες από εκείνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου». Επίσης έχει αναφερθεί ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα μπορούσε να δεχτεί οποιοδήποτε φορτίο μάθησης και μνήμης του δοθεί τώρα, και ένα δισεκατομμύριο φορές ακόμη! Αλλά γιατί η εξέλιξη να παρήγαγε ένα τέτοιο πλεόνασμα; «Αυτό είναι, πραγματικά, το μόνο παράδειγμα που υπάρχει όπου ένα είδος έχει εφοδιαστεί με ένα όργανο το οποίο ακόμη δεν έχει μάθει πώς να χρησιμοποιεί», παραδέχτηκε ένας επιστήμονας. Κατόπιν ρώτησε: «Πώς μπορεί αυτό να συμβιβαστεί με την πιο θεμελιώδη θέση της εξέλιξης: Η φυσική επιλογή προχωρεί με μικρά βήματα, καθένα από τα οποία πρέπει να παρέχει στο φορέα του ένα ελάχιστο, αλλά ωστόσο σημαντικό, πλεονέκτημα;» Πρόσθεσε ότι η ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκέφαλου «παραμένει η πιο ανεξήγητη πλευρά της εξέλιξης». Εφόσον η εξελικτική διεργασία δεν θα παρήγε και δεν θα μεταβίβαζε τέτοια πλεονάζουσα εγκεφαλική ικανότητα που ποτέ δεν θα χρησιμοποιόταν, δεν είναι πιο λογικό να συμπεράνουμε ότι ο άνθρωπος, με την ικανότητα της ατέλειωτης μάθησης, προοριζόταν να ζει για πάντα;
Ο Καρλ Σαγκάν, έκπληκτος από το γεγονός ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να χωρέσει πληροφορίες που «θα γέμιζαν περίπου είκοσι εκατομμύρια τόμους», ανάφερε: «Ο εγκέφαλος είναι ένας πολύ μεγάλος τόπος σε πολύ μικρό χώρο». Και αυτό που συμβαίνει σε αυτόν το μικρό χώρο είναι απρόσιτο για την ανθρώπινη αντίληψη. Για παράδειγμα, φανταστείτε τι θα πρέπει να συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός πιανίστα που παίζει μια δύσκολη μουσική σύνθεση και όλα τα δάκτυλά του πετάνε πάνω από τα πλήκτρα. Τι καταπληκτική αίσθηση της κίνησης θα πρέπει να έχει ο εγκέφαλός του, για να κατευθύνει τα δάκτυλα να χτυπάνε τα σωστά πλήκτρα στο σωστό χρόνο με τη σωστή δύναμη έτσι ώστε η κίνηση να ανταποκρίνεται στις νότες που έχει στο κεφάλι του! Και αν χτυπήσει μια λάθος νότα, ο εγκέφαλος αμέσως του το λέει! Όλη αυτή η απίστευτα πολύπλοκη λειτουργία έχει προγραμματιστεί στον εγκέφαλό του με πολύχρονη εξάσκηση. Αλλά αυτό γίνεται δυνατό μόνο επειδή η μουσική ικανότητα ήταν προ-προγραμματισμένη στον ανθρώπινο εγκέφαλο από τη γέννηση.
Κανένας εγκέφαλος ζώου δεν διανοήθηκε ποτέ τέτοια πράγματα, και πολύ λιγότερο δεν είναι ικανός να τα επιτελέσει. Ούτε καμιά εξελικτική θεωρία παρέχει κάποια εξήγηση. Δεν είναι φανερό ότι οι διανοητικές ιδιότητες του ανθρώπου αντανακλούν εκείνες που κατέχει κάποια Υπέρτατη Νοημοσύνη; Αυτό εναρμονίζεται με το εδάφιο Γένεσις 1:27, το οποίο αναφέρει: «Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ? εικόνα εαυτού». Τα ζώα δεν δημιουργήθηκαν κατ? εικόνα Θεού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν έχουν τις ικανότητες που έχει ο άνθρωπος. Αν και τα ζώα κάνουν καταπληκτικά πράγματα με προκαθορισμένα, άκαμπτα ένστικτα, δεν μπορούν να συγκριθούν καθόλου με τους ανθρώπους που έχουν ευκαμψία στις σκέψεις και στις πράξεις τους και ικανότητα να οικοδομούν συνεχώς πάνω στην προγενέστερη γνώση τους.
Η ανθρώπινη ικανότητα του αλτρουισμού—το να δίνει κανείς με ανιδιοτέλεια—δημιουργεί άλλο ένα πρόβλημα για την εξέλιξη. Όπως παρατήρησε ένας εξελικτής: «Οτιδήποτε έχει εξελιχτεί με τη φυσική επιλογή θα έπρεπε να είναι ιδιοτελές». Και ασφαλώς πολλοί άνθρωποι είναι ιδιοτελείς. Αλλά όπως παραδέχτηκε αργότερα: «Είναι αληθινό ότι άλλη μια μοναδική ιδιότητα του ανθρώπου είναι η ικανότητα του γνήσιου, ανιδιοτελή, πραγματικού αλτρουισμού». Ένας άλλος επιστήμονας πρόσθεσε: «Ο αλτρουισμός είναι έμφυτος μέσα μας». Μόνο οι άνθρωποι τον εφαρμόζουν με επίγνωση της δαπάνης, ή της θυσίας, που μπορεί να περιλαμβάνει.
Εκτίμηση για το Θαύμα που Λέγεται Άνθρωπος
Απλώς σκεφτείτε: Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να συλλαμβάνει ιδέες, συνειδητά θέτει σκοπούς, κάνει σχέδια για να τους φτάσει, εργάζεται για να τους πραγματοποιήσει και βρίσκει ικανοποίηση στην εκπλήρωσή τους. Δημιουργημένος με μάτια που εκτιμούν την ομορφιά, με αυτιά που απολαμβάνουν τη μουσική, με φυσική κλίση για την τέχνη, με παρόρμηση για μάθηση, με ακόρεστη περιέργεια και με φαντασία που εφευρίσκει και δημιουργεί—ο άνθρωπος βρίσκει χαρά και ικανοποίηση ασκώντας αυτά τα χαρίσματα. Δέχεται τις προκλήσεις των προβλημάτων και ευχαριστιέται να χρησιμοποιεί τις διανοητικές και φυσικές του δυνάμεις για να τα λύνει. Μια ηθική αίσθηση που καθορίζει το σωστό και το εσφαλμένο και μια συνείδηση που τον ελέγχει όταν παρεκτρέπεται—κι αυτά επίσης έχει ο άνθρωπος. Βρίσκει ευτυχία στο να δίνει και χαρά στο να αγαπάει και να αγαπιέται. Όλες αυτές οι δραστηριότητες αυξάνουν την ευχαρίστησή του και δίνουν σκοπό και νόημα στη ζωή του.
Ένας άνθρωπος μπορεί να εξετάζει τα φυτά και τα ζώα, τη μεγαλοπρέπεια των βουνών και των ωκεανών που είναι γύρω του, την απεραντοσύνη των έναστρων ουρανών πάνω από αυτόν, και να αισθάνεται πόσο μικρός είναι. Έχει συναίσθηση του χρόνου και της αιωνιότητας, αναρωτιέται για το πώς έφτασε εδώ και πού πηγαίνει και ψάχνει να κατανοήσει τι υπάρχει πίσω από όλα αυτά. Κανένα ζώο δεν κάνει τέτοιες σκέψεις. Αλλά ο άνθρωπος ζητάει να μάθει τα γιατί και τα διότι στο καθετί. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του ότι έχει προικιστεί με ένα θαυμάσιο εγκέφαλο και παρουσιάζει την «εικόνα» Εκείνου που τον έφτιαξε.
Δείχνοντας καταπληκτική διορατικότητα, ο αρχαίος ψαλμωδός Δαβίδ απόδωσε δόξα σε Εκείνον που σχεδίασε τον εγκέφαλο και τον οποίο θεωρούσε ότι είναι υπεύθυνος για το θαύμα της ανθρώπινης γέννησης. Είπε: «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου· και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο. Δεν εκρύφθησαν τα οστά μου από σου, ενώ επλαττόμην εν τω κρυπτώ και διεμορφονόμην εν τοις κατωτάτοις της γης. Το αδιαμόρφωτον του σώματός μου είδον οι οφθαλμοί σου· και εν τω βιβλίω σου πάντα ταύτα ήσαν γεγραμμένα».—Ψαλμός 139:14-16.
Πραγματικά, μπορούμε να πούμε ότι το γονιμοποιημένο ωάριο στη μήτρα της μητέρας περιέχει όλα τα μέρη του σχηματιζόμενου ανθρώπινου σώματος σαν να ?είναι γεγραμμένα?. Η καρδιά, τα πνευμόνια, τα νεφρά, τα μάτια και τα αυτιά, τα χέρια και τα πόδια, και ο φοβερός εγκέφαλος—αυτά και όλα τα άλλα μέρη του σώματος «ήσαν γεγραμμένα» στο γενετικό κώδικα του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα της μητέρας. Σε αυτόν τον κώδικα περιέχονται τα εσωτερικά χρονοδιαγράμματα για την εμφάνιση αυτών των μερών, το καθένα στην κατάλληλη θέση του. Αυτό το γεγονός ήταν καταγραμμένο στην Αγία Γραφή σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια προτού η σύγχρονη επιστήμη ανακαλύψει τον γενετικό κώδικα!
Δεν είναι η ύπαρξη του ανθρώπου με τον καταπληκτικό του εγκέφαλο πραγματικά ένα θαύμα, μια αιτία για θαυμασμό; Δεν είναι επίσης φανερό ότι ένα τέτοιο θαύμα μπορεί να αποδοθεί μόνο στη δημιουργία, όχι στην εξέλιξη;
Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ—Ένα ?Άλυτο Μυστήριο?;
«Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το πιο θαυμαστό και μυστηριώδες αντικείμενο σε όλο το σύμπαν».—Ανθρωπολόγος Χένρυ Φ. Όσμπορν
«Πώς ο εγκέφαλος παράγει σκέψεις; Αυτή είναι η θεμελιώδης ερώτηση και δεν έχουμε ακόμη καμιά απάντηση σε αυτήν».—Φυσιολόγος Τσαρλς Σέρινγκτον
«Παρά τη σταθερή συσσώρευση λεπτομερειακής γνώσης, το πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί παραμένει ανεξιχνίαστο μυστήριο».—Βιολόγος Φράνσις Κρικ
«Οποιοσδήποτε αποκαλεί έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή ?ηλεκτρονικό εγκέφαλο? δεν έχει ποτέ του δει εγκέφαλο».—Επιστημονικός συγγραφέας Δρ Ίρβινκ Σ. Μπένγκελσντορφ
«Η δραστήρια μνήμη μας περιέχει πολλά δισεκατομμύρια φορές περισσότερες πληροφορίες από ένα μεγάλο σύγχρονο ερευνητικό ηλεκτρονικό υπολογιστή».—Επιστημονικός συγγραφέας Μόρτον Χουντ
«Αφού ο εγκέφαλος είναι διαφορετικός και αναρίθμητες φορές πιο πολύπλοκος από οτιδήποτε άλλο μέσα στο γνωστό σύμπαν, ίσως θα πρέπει να αλλάξουμε μερικές ιδέες που τόσο ζωηρά υποστηρίζαμε προτού μπορέσουμε να εμβαθύνουμε στη μυστηριώδη δομή του εγκέφαλου».—Νευρολόγος Ρίτσαρντ Μ. Ρέστακ
Σχετικά με το τεράστιο χάσμα μεταξύ ανθρώπων και ζώων, ο Άλφρεντ Ρ. Γουάλας, ?συνεργάτης στην ανακάλυψη της εξέλιξης?, έγραψε στον Δαρβίνο: «Η φυσική επιλογή θα μπορούσε μόνο να έχει προικίσει τους πρωτόγονους με έναν εγκέφαλο λίγο ανώτερο από εκείνον του πιθήκου, ενώ ο πρωτόγονος έχει έναν εγκέφαλο πολύ λίγο κατώτερο από εκείνον ενός μέσου μέλους της μορφωμένης κοινωνίας μας». Ο Δαρβίνος, αναστατωμένος από αυτή την παραδοχή, απάντησε: «Ελπίζω ότι δεν έχεις δολοφονήσει ακόμα το παιδί μας».
Το να λέμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξελίχτηκε από τον εγκέφαλο οποιουδήποτε ζώου είναι σαν να αψηφούμε τη λογική και τα γεγονότα. Πολύ πιο λογικό είναι αυτό το συμπέρασμα: «Δεν έχω άλλη εκλογή παρά να αναγνωρίσω την ύπαρξη μιας Ανώτερης Νοημοσύνης, υπεύθυνης για το σχέδιο και την ανάπτυξη της απίστευτης σχέσης εγκέφαλου-διάνοιας—κάτι που απέχει πολύ από την ικανότητα του ανθρώπου να το καταλάβει. . . . Είμαι υποχρεωμένος να πιστέψω ότι αυτό είχε μια νοήμονα αρχή, ότι Κάποιος το έκανε να γίνει».—Νευροχειρούργος Δρ Ρόμπερτ Τζ. Γουάιτ
Δημιουργία vs Εξέλιξη 1-0 fatality |
_________________
Στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| KATMAi |
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 08, 2010 6:57 pm |
|
|
:: ANiME.BiaTCH ::
Συμμετέχει από: 25 Αύγ 05
Δημοσιεύσεις: 854
Τόπος: Μπαμπουλόπολη Τώρα Βλέπω: Μπομπ ο Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής |
Το DNA είναι το γενετικό υλικό όλων των κυτταρικών οργανισμών και η μοριακή βάση της κληρονομικότητας. Αυτό το περίπλοκο οξύ έχει παρομοιαστεί με σχέδιο ή συνταγή, διότι είναι γεμάτο με πληροφορίες οι οποίες είναι κωδικοποιημένες σε χημική μορφή και αποθηκευμένες σε μοριακό περιβάλλον ικανό να ερμηνεύει εκείνον τον κώδικα και να ενεργεί ανάλογα. Πόσες πληροφορίες είναι αποθηκευμένες στο DNA; Αν οι βασικές του ομάδες, οι οποίες ονομάζονται νουκλεοτίδια, μετατρέπονταν πάνω σε γράμματα του αλφαβήτου, θα "καταλάμβαναν πάνω από ένα εκατομμύριο σελίδες ενός μέσου βιβλίου".
Στους περισσότερους οργανισμούς, το DNA είναι σφιχτά τυλιγμένο σε νηματόμορφους σχηματισμούς που αποκαλούνται χρωμοσώματα, τα οποία είναι αποθηκευμένα με ασφάλεια μέσα στον πυρήνα κάθε κυττάρου. Ο πυρήνας, με τη σειρά του, έχει μέση διάμετρο 5 μικρόμετρα (ένα εκατομμυριοστό του μέτρου). Σκεφτείτε-όλες οι πληροφορίες που παρήγαγαν το δικό σας μοναδικό σώμα βρίσκονται σε μικροσκοπικά πακετάκια τα οποία είναι ορατά μόνο με το μικροσκόπιο! Όπως ορθά είπε ένας επιστήμονας, οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν "μακράν το πιο συνεπτυγμένο σύστημα αποθήκευσης/ανάκτησης πληροφοριών που γνωρίζουμε". Πόσο εντυπωσιακό είναι αυτό αν αναλογιστούμε τη χωρητικότητα της μνήμης που διαθέτουν τα μικροτσίπ, τα DVD και τα παρόμοια! Επιπρόσθετα, το DNA ούτε κατά διάνοια δεν έχει αποκαλύψει όλα του τα μυστικά. "Κάθε ανακάλυψη φέρνει στο προσκήνιο ένα καινούριο πολύπλοκο αίνιγμα", λέει το περιοδικό New Scientist.
Είναι άραγε λογικό να αποδίδουμε μια τέτοια τελειότητα σχεδίου και οργάνωσης στην τυφλή τύχη; Αν έπεφτε στα χέρια σας ένα άκρως εξειδικευμένο εγχειρίδιο ενός εκατομμυρίου σελίδων, κωδικοποιημένο με λειτουργικό και επιμελημένο τρόπο, θα συμπεραίνατε ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε μόνο του; Τι θα λέγατε αν χρειάζεστε ισχυρό μικροσκόπιο για να το διαβάσετε; Ή αν περιείχε ακριβείς οδηγίες για την κατασκευή ενός αυτοεπισκευαζόμενου, αυτοαντιγραφόμενου "έξυπνου" μηχανήματος με δισεκατομμύρια εξαρτήματα, που έπρεπε όλα τους να συναρμολογηθούν ακριβώς τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο; Είναι βέβαιο πως δεν θα περνούσε καν από το μυαλό σας η σκέψη ότι ένα τέτοιο βιβλίο ήρθε σε ύπαρξη τυχαία.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επίσης αφήνει άναυδους πολούς επιστήμονες. Ο εγκέφαλος, προϊόν του DNA, έχει αποκληθεί "το πιο περίπλοκο πράγμα στο σύμπαν". Ακόμα και το πιο προηγμένο υπερκομπιούτερ μοιάζει εντελώς πρωτόγονο δίπλα σε αυτή τη ροδόφαιη μάζα νευρώνων και άλλων σχηματισμών, η οποία ζυγίζει λιγότερο από ενάμισι κιλό. Σύμφωνα με έναν νευροεπιστήμονα, όσο περισσότερα μαθαίνουν οι επιστήμονες για τον εγκέφαλο και το νου, "τόσο πιο μεγαλειώδης και ακατάληπτος γίνεται αυτός".
Αναλογιστείτε: Χάρη στον εγκέφαλο αναπνέουμε, γελάμε, κλαίμε, λύνουμε γρίφους, κατασκευάζουμε κομπιούτερ, κάνουμε ποδήλατο, γράφουμε ποίηση και κοιτάζουμε το νυχτερινό ουρανό με ευλαβικό δέος. Είναι, λοιπόν, λογικό-ή μάλλον συνεπές-να αποδίδουμε αυτές τις ικανότητες και δυνατότητες σε τυφλές εξελικτικές δυνάμεις; |
_________________
Στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| kabez |
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 19, 2010 7:28 pm |
|
|
:: ANiME.LoRD ::
Συμμετέχει από: 12 Νοέ 04
Δημοσιεύσεις: 3238
Τόπος: borderguard |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| kabez |
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 26, 2010 1:08 am |
|
|
:: ANiME.LoRD ::
Συμμετέχει από: 12 Νοέ 04
Δημοσιεύσεις: 3238
Τόπος: borderguard |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| Kain |
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 26, 2010 1:20 am |
|
|
:: ANiME.oNe ::
Συμμετέχει από: 13 Δεκ 03
Δημοσιεύσεις: 709
|
Οι άνθρωποι πρέπει να αρχίσουν να μορφώνονται...  |
_________________
"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."
Όταν οι αετοί πετούν ψηλά, η κοτσυλιά πονάει! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| KATMAi |
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούλ 15, 2010 8:46 am |
|
|
:: ANiME.BiaTCH ::
Συμμετέχει από: 25 Αύγ 05
Δημοσιεύσεις: 854
Τόπος: Μπαμπουλόπολη Τώρα Βλέπω: Μπομπ ο Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής |
Το Σύστημα Ψεκασμού του Σκαθαριού
Το σκαθάρι βομβαρδιέρης, αν και έχει μήκος λιγότερο από δύο εκατοστά, είναι γνωστό για το μοναδικό αμυντικό μηχανισμό του. Όταν απειλείται, το έντομο αυτό ψεκάζει καυτό, δύσοσμο υγρό και ατμό από τα οπίσθιά του, απωθώντας αράχνες, πουλιά, ακόμη και βατράχους.
Σκεφτείτε: Αυτό το σκαθάρι είναι εξοπλισμένο με «ένα ζεύγος αδένων οι οποίοι ανοίγουν στην άκρη της κοιλιάς [του]». Καθένας από αυτούς τους αδένες έχει έναν ταμιευτήρα, όπου υπάρχει αποθηκευμένη μια όξινη ένωση και υπεροξείδιο του αζώτου, καθώς και έναν αντιδραστήρα γεμάτο με ένζυμα διαλυμένα σε νερό. Το έντομο, για να προστατέψει τον εαυτό του, μπορεί να συμπιέσει το διάλυμα που βρίσκεται στους ταμιευτήρες και να το στείλει στους αντιδραστήρες, όπου προκαλείται χημική αντίδραση. Με ποιο αποτέλεσμα; Το έντομο ψεκάζει τον επιτιθέμενο με επιβλαβείς χημικές ουσίες, νερό και ατμό—σε θερμοκρασία περίπου 100 βαθμών Κελσίου. Αν και οι αντιδραστήρες έχουν μήκος μικρότερο του ενός χιλιοστού, το σκαθάρι μπορεί να μεταβάλλει την ταχύτητα, την κατεύθυνση και την πυκνότητα του τοξικού υλικού που ψεκάζει.
Ερευνητές έχουν μελετήσει το βομβαρδιέρη για να μάθουν πώς μπορούν να σχεδιάσουν πιο αποτελεσματικά και φιλικά προς το περιβάλλον συστήματα ψεκασμού. Έχουν ανακαλύψει ότι αυτό το σκαθάρι, όχι μόνο χρησιμοποιεί βαλβίδες εισόδου μονής κατεύθυνσης οι οποίες επιτρέπουν τη ροή των χημικών ουσιών στους αντιδραστήρες, αλλά και διαθέτει βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης για την αποβολή τους. Οι μηχανικοί ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν τεχνολογία ψεκασμού βασισμένη στο βομβαρδιέρη σε κινητήρες αυτοκινήτων και πυροσβεστήρες, καθώς και σε συσκευές χορήγησης φαρμάκων, όπως είναι οι συσκευές εισπνοών. Ο καθηγητής Άντι Μάκιντος, από το Πανεπιστήμιο του Λιντς, στην Αγγλία, λέει: «Κανένας δεν είχε μελετήσει το σκαθάρι από την άποψη της φυσικής και της μηχανικής όσο εμείς—αλλά δεν είχαμε αντιληφθεί πόσο πολλά μπορούσαμε να μάθουμε από αυτό».
Ποια είναι η άποψή σας; Οφείλεται άραγε στην τύχη το περίπλοκο σύστημα βαλβίδων, ανάφλεξης και εκτίναξης που διαθέτει ο βομβαρδιέρης; Ή είναι προϊόν σχεδιασμού; |
_________________
Στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| KATMAi |
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 17, 2010 9:34 am |
|
|
:: ANiME.BiaTCH ::
Συμμετέχει από: 25 Αύγ 05
Δημοσιεύσεις: 854
Τόπος: Μπαμπουλόπολη Τώρα Βλέπω: Μπομπ ο Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής |
Το Σύστημα Προσανατολισμού της Πεταλούδας
▪ Χρησιμοποιώντας έναν εγκέφαλο μεγέθους όσο η μύτη ενός λεπτού στυλό, η πεταλούδα μονάρχης διανύει 3.000 χιλιόμετρα για να μεταναστεύσει από τον Καναδά σε μια μικρή δασική έκταση στο Μεξικό. Πώς βρίσκει το δρόμο της;
Σκεφτείτε: Οι πεταλούδες μονάρχης έχουν μια ηλιακή πυξίδα που προσανατολίζεται με βάση τη θέση του ήλιου. Ωστόσο, περιλαμβάνονται περισσότερα. Αυτά τα έντομα χρησιμοποιούν επίσης ένα αξιοσημείωτα ακριβές κιρκαδιανό ρολόι—μια βιολογική λειτουργία που στηρίζεται στην 24ωρη ημέρα—για να διορθώνουν την πορεία τους ανάλογα με την κίνηση του ήλιου. Ο νευροβιολόγος Δρ Στίβεν Ρέπερτ λέει ότι στις πεταλούδες μονάρχης «ο τρόπος λειτουργίας του κιρκαδιανού ρολογιού είναι εντελώς διαφορετικός από ό,τι στα άλλα έντομα και ζώα που έχουν μελετηθεί μέχρι στιγμής».
Μαθαίνοντας περισσότερα για τα μυστικά του εσωτερικού ρολογιού αυτών των πεταλούδων, οι επιστήμονες μπορεί να εμβαθύνουν τη γνώση τους για το κιρκαδιανό ρολόι ανθρώπων και ζώων. Αυτό θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε καινούριους τρόπους αντιμετώπισης νευρολογικών παθήσεων. «Θέλω να καταλάβω πώς διαχειρίζεται ο εγκέφαλος πληροφορίες σχετικά με το χρόνο και το χώρο», λέει ο Ρέπερτ, «και η πεταλούδα μονάρχης αποτελεί εντυπωσιακό παράδειγμα».
Ποια είναι η άποψή σας; Προήλθε κατά τύχη το περίπλοκο σύστημα προσανατολισμού της πεταλούδας μονάρχης; Ή μήπως αποδεικνύει την ύπαρξη ευφυούς Σχεδιαστή; |
_________________
Στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| KATMAi |
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούλ 18, 2010 3:45 pm |
|
|
:: ANiME.BiaTCH ::
Συμμετέχει από: 25 Αύγ 05
Δημοσιεύσεις: 854
Τόπος: Μπαμπουλόπολη Τώρα Βλέπω: Μπομπ ο Σφουγγαράκης Τετραγωνοπαντελονής |
Αν Προσπαθούσαμε να Μετρήσουμε τα Άστρα
Υπολογίζεται ότι ο Γαλαξίας μας έχει πάνω από 100.000.000.000 (100 δισεκατομμύρια) άστρα. Φανταστείτε μια εγκυκλοπαίδεια που αφιερώνει μία σελίδα σε καθένα από αυτά τα άστρα—ο ήλιος μας και το υπόλοιπο ηλιακό μας σύστημα θα καταλάμβαναν μόνο μία σελίδα. Πόσους τόμους θα έπρεπε να έχει αυτή η εγκυκλοπαίδεια για να καλύψει τα άστρα του Γαλαξία μας;
Αν οι τόμοι είχαν λογικό πάχος, λέγεται ότι αυτή η εγκυκλοπαίδεια δεν θα χωρούσε στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης, η οποία διαθέτει ράφια συνολικού μήκους 412 χιλιομέτρων!
Πόσο θα σας έπαιρνε να εξετάσετε αυτές τις σελίδες; «Για να ξεφυλλίσετε την εγκυκλοπαίδεια με ρυθμό μία σελίδα το δευτερόλεπτο, θα χρειάζονταν πάνω από δέκα χιλιάδες χρόνια», εξηγεί το βιβλίο Ενηλικίωση στο Γαλαξία Μας (Coming of Age in the Milky Way). Αλλά τα άστρα που αποτελούν το Γαλαξία μας δεν είναι παρά ένα μικρό μέρος των άστρων που υπάρχουν στους γαλαξίες του σύμπαντος, οι οποίοι υπολογίζεται ότι είναι 50.000.000.000 (50 δισεκατομμύρια). Αν η εγκυκλοπαίδεια είχε μία σελίδα για καθένα από αυτά τα άστρα, τότε δεν θα χωρούσε στα ράφια όλων των βιβλιοθηκών του κόσμου. «Όσο περισσότερα μαθαίνουμε για το σύμπαν», αναφέρει αυτό το βιβλίο, «τόσο περισσότερο διαπιστώνουμε πόσο λίγα γνωρίζουμε». |
_________________
Στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
| kabez |
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούλ 18, 2010 5:57 pm |
|
|
:: ANiME.LoRD ::
Συμμετέχει από: 12 Νοέ 04
Δημοσιεύσεις: 3238
Τόπος: borderguard |
για την ακριβεια διαβαζα σε μια προσφατη ερευνα οτι τα αστρα του γαλαξια μας μονο ειναι περιπου 200 δις , και οι γαλαξιες που υπολογιζουμε μεχρι στιγμης να υπαρχουν ειναι επισης κοντα στους 200 δις.Και ξανατονιζω, οι γαλαξιες που βλεπει το "ματι" μας απλα. Ενας θεος ξερει ποσα ακομα δεν βλεπουμε..
Τα νουμερα στο συμπαν γενικα ειναι βλακωδες μεγαλα..
Αυτο που δεν εξηγει καθολου η θεωρια της διημιουργιας ειναι το θεμα της υπαρξης εξωγηινης ζωης...
Βασικα κοιταγα και εγω τα debate μεταξυ creationism vs evolution εδω και χρονια, και σταματησα οταν ανακαλυψα τι υποστηριζαν σαν σοβαρο επιχειρημα οι creationists.:
Η γη εχει ηλικια 10.000 χρονια.
.
τελος. εκει πλεον σταματησα να ασχολουμαι με το θρησκευτικο κομματι. Πλεον για εμενα η θεωρια της διημιουργιας δεν διαφερει ΚΑ-ΘΟ-ΛΟΥ απο την θεωρια των ΕΛ , της Ατλαντιδας και των κοσμοφαιρων που λεει ο λιακοπουλος. |
_________________
"Whoever fights monsters should see to it that in the process he does not become a monster.
And when you stare into the abyss the abyss stares back at you"
Friedrich Nietzsche
http://www.animeplanet.gr/425_blue_submarine_no6.html
.
- |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
|
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης
|
Powered by phpBB
//
Σχεδίαση & ανάπτυξη πρότυπου © AnimePlanet v2.0
|
