Το ξέρατε ότι noroi σημαίνει κατάρα;


Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας

Σελίδα 1 από 1
 AnimePlanet Forums Αρχική σελίδα    Γενικές Συζητήσεις    Σκύλος: Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου!
Kain
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 17, 2011 12:07 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
:: ANiME.oNe :: :: ANiME.oNe ::

Συμμετέχει από: 13 Δεκ 03 Δημοσιεύσεις: 709
Τον τελευταίο καιρό διαβάζω πολλά για τα αδέσποτα ζώα, για φόλες και για κακοποίηση, ενώ και στη βόλτα που βγάζω το σκύλο μου, πάρα πολλοί ενοχλούνται από την ύπαρξή του παρόλο που είναι δεμένος με λουρί και μαζεύω ό,τι λερώνει. Γενικά, πολλοί ενοχλούνται από τους σκύλους, και όχι για κάποιον άλλο λόγο παρά μόνο επειδή είναι σκύλοι.

Έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς τους σκύλους, και δεν μπορούν παρά να με ενοχλούν τέτοιες αντιδράσεις. Για αυτό, λοιπόν, έφτιαξα αυτό το θέμα ως φόρο τιμής στους τετράποδους φίλους μας, για να θυμιθούμε λίγο πόσο μεγάλο και σημαντικό ρόλο παίζει η παρουσία του σκύλου στις ζωές των ανθρώπων.

Για αρχή λέω να θυμηθούμε λίγο κάποιους σκύλους που έμειναν στην ιστορία. Έτσι, για να δούμε γιατί οι σκύλοι αξίζουν αν όχι την αγάπη, τουλάχιστον το σεβασμό μας.




Ξεκινάμε, λοιπόν, με τον Barry der Menschenretter (1800 - 1814), ένα σκύλο-διασώστη Αγίου Βερνάρδου που έζησε στα βουνά της Ελβετίας. Ο Barry έσωσε πάνω από 40 ανθρώπους, μέχρι το θάνατό του στο Μπερν. Προς τιμήν του στήθηκε ένα μνημείο στην είσοδο του νεκροταφείου κατοικιδίων Cimetière des Chiens στο Παρίσι.

Spoiler:


Συνεχίζουμε με τον Greyfriars Bobby (1855 - 1872). Ο ιδιοκτήτης του Bobby πέθανε το 1858 από μια αρρώστια. Τι έκανε ο Bobby; Καθόταν και φύλαγε τον τάφο του αγαπημένου του αφεντικού για 14 ολόκληρα χρόνια. Η αγάπη του για το αφεντικό του συγκίνησε πολλούς, τόσο μάλιστα που για να μην το μαζέψουν ως αδέσποτο ανέλαβε την προστασία του ο δήμος της περιοχής. Το 1873, στήθηκε άγαλμα προς τιμήν του στην άκρη της Γέφυρας του Γεωργίου IV στο Εδιμβούργο όπου έζησε.

Spoiler:


Έπειτα είναι ένας πολύ γνωστός σκύλος Χάσκυ, ο Balto (1919 – 1933), η ιστορία του οποίου έχει γίνει και ταινία. Το 1925 ξέσπασε μια επιδημία στην πόλη Νομ της Αλάσκας, και το μόνο φάρμακο που υπήρχε έπρεπε να μεταφερθεί από μια μακρινή πόλη, όμως το τραίνο δεν μπορούσε να το μεταφέρει καθώς είχε παγώσει η μηχανή του, και έτσι ο μόνος τρόπος να φτάσει το φάρμακο ήταν με έλκυθρο που το έσερναν σκύλοι. Αρχηγός της ομάδας σκύλων ήταν ο Balto, ο οποίος κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα χωρίς να χάσει το δρόμο του ακόμα και με μηδενική ορατότητα και χιονοθύελλα. Με την καθοδήγηση του Balto, το φάρμακο έφτασε στον προορισμό του και έσωσε την πόλη, έχοντας διανύσει πάνω από χίλια χιλιόμετρα μέσα σε μόλις πεντέμιση μέρες. Ο οδηγός του ελκήθρου, Gunnar Kaasen, όταν οι κάτοικοι της πόλης θέλησαν να τον ευχαριστήσουν, εκείνος είπε πως η δόξα αξίζει και στον Balto. Προς τιμήν του Balto στήθηκε το 1925 ένα άγαλμά του στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης.

Spoiler:


Ένας ακόμη γνωστός σκύλος είναι ο Hachiko (1923 - 1935), ράτσας Ακίτα, από το Τόκιο της Ιαπωνίας. Ο Hachiko είχε αφεντικό έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τόκιο, ο οποίος έπρεπε κάθε μέρα να πάρει το τρένο από το σταθμό της Σιμπούγια. Κάθε μέρα ο Hachiko τον περίμενε στο σταθμό να επιστρέψει. Μια μέρα, όμως, ο καθηγητής πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία και δεν επέστρεψε ποτέ. Ο Hachiko δόθηκε σε άλλο ιδιοκτήτη, αλλά το έσκαγε συνέχεια, και πήγαινε στο σπίτι που ζούσε με το αγαπημένο του αφεντικό. Κάποια στιγμή κατάλαβε πως το αφεντικό του δεν θα επιστρέψει στο σπίτι, και έτσι άρχισε να πηγαίνει να τον περιμένει στο σταθμό της Σιμπούγια. Κάθε μέρα για εννέα ολόκληρα χρόνια πήγαινε στο σταθμό την ώρα που ερχόταν το τρένο που έφερνε το αφεντικό του και περίμενε. Σιγά σιγά οι υπάλληλοι του σταθμού και κάποιοι καθημερινοί επιβάτες του τρένου άρχισαν να συγκινούνται από την αφοσίωσή του και να τον φροντίζουν, δίνοντάς του φαγητό και νερό, μέχρι τον θάνατό του το 1935. Το 1934 στήθηκε άγαλμά του Hachiko στο σταθμό της Σιμπούγια, αλλά ανακυκλώθηκε για εξοπλισμό κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ένα νέο άγαλμα στήθηκε προς τιμήν του το 1948, όπου υπάρχει μέχρι και σήμερα. Η έξοδος κοντά στην οποία στήθηκε το άγαλμα, ονομάστηκε "Έξοδος του Hachiko".

Spoiler:


Μετά είναι ο Swansea Jack (1930 - 1937), ένα Ριτρήβερ από το Γουέηλς της Βρετανίας. Ζούσε μαζί με το αφεντικό του δίπλα από ένα ποτάμι. Το 1931 έσωσε ένα δωδεκάχρονο παιδί που είχε παρασυρθεί από το ποτάμι, αλλά δεν δόθηκε δημοσιότητα στο όλο θέμα. Λίγες εβδομάδες αργότερα έσωσε έναν κολυμβητή, και άρχισε σιγά σιγά να γίνεται διάσημος για τις διασώσεις του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Jack έσωσε από το ποτάμι 27 ανθρώπους, μέχρι τον θάνατό του το 1937 από δηλητηρίαση. Ένα μνημείο προς τιμήν του στήθηκε μετά τον θάνατό του στη Σουάνσα.

Spoiler:


Ένας άλλος διάσημος σκύλος ήταν ο Shep, ένας ποιμενικός που εμφανίστηκε το 1936 σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό της Μοντάνα. Ο σκύλος πρωτοεμφανίστηκε όταν φορτ'ωθηκε στο τρένο ένα φέρετρο για να πάει στις Ανατολικές ΗΠΑ. Όταν το τρένο έφυγε, ο Shep συνέχισε να επιστρέφει στο σταθμό για κάθε επόμενο τρένο που ερχόταν. Πήρε λίγο καιρό στους υπαλλήλους του σταθμού να συνειδητοποιήσουν πως το φέρετρο πιθανότατα ανήκε στον ιδιοκτήτη του σκύλου, και ο σκύλος ερχόταν σε κάθε τρένο περιμένοντας να κατέβει το αγαπημένο του αφεντικό. Οι υπάλληλοι του σταθμού άρχισαν να φροντίζουν τον Shep, που ζούσε πλέον στο σταθμό, και έτσι έγινε γνωστός σε όλους όσους περνούσαν από εκεί. Το 1942 ο Shep πέθανε, όταν τον πάτησε ένα από τα τρένα που περίμενε. Λέγεται πως στεκόταν με τα μπροστινά του πόδια στις ράγες και απλώς δεν άκουσε το τρένο εγκαίρως, και ο μηχανοδηγός δεν πρόλαβε να σταματήσει. Προς τιμήν του στήθηκε ένα άγαλμα το 1994 στο Φορτ Μπεντόν της Μοντάνα. Το άγαλμα τον δείχνει να στέκεται με τα μπροστινά πόδια στις ράγες, περιμένοντας το τρένο.

Spoiler:


Επίσης διάσημος έγινε και ο Mancs (1994–2006), ένας Γερμανικός Ποιμενικός σκύλος διασώστης από το Μίσκολκ της Ουγγαρίας. Ο Mancs ειδηκευόταν στον εντοπισμό εγκλωβισμένων κάτω από συντρίμμια ανθρώπων μετά από σεισμούς. Αναγνώριζε από τη μυρωδιά εάν ο εγκλωβισμένος ήταν νεκρός ή ζωντανός, και έκανε ανάλογο σήμα: Αν ο εγκλωβισμένος ήταν νεκρός, ο Mancs ξάπλωνε, ενώ αν ήταν ζωντανός σηκωνόταν κουνώντας την ουρά του και γαύγιζε. Ο Mancs έγινε διάσημος όταν έσωσε ένα τρίχρονο κοριτσάκι που πέρασε 82 ώρες θαμμένο κάτω από συντρίμμια μετά από ένα σεισμό στην Τουρκία το 1999, και έλαβε μέρος σε πολλές διασώσεις, μέχρι τον θάνατό του από πνευμονία το 2006. Προς τιμήν του στήθηκε το 2004 ένα άγαλμα στο Μίσκολκ. Το άγαλμα τον απεικονίζει να ψάχνει για εγκλωβισμένους στα συντρίμμια.

Spoiler:





Αυτά για την ώρα. Μπορεί να ανέφερα μόλις επτά σκύλους που έμειναν στην ιστορία, όμως δεν είναι παρά μόνο ένα μικρό ποσοστό του συνόλου. Με λίγο ψάξιμο σίγουρα θα ανακαλύψετε και άλλους θρυλικούς σκύλους.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα δείτε ένα σκύλο μπροστά σας, θυμηθείτε όλους αυτούς τους σκύλους που έμειναν στην ιστορία, και στις καρδιές των ανθρώπων, και συμπεριφερθείτε σε αυτό το αγαπημένο ζώο με τον σεβασμό, αν όχι με την αγάπη, που του αρμόζει.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, άλλωστε, που ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.

Θα επιστρέψω με περισσότερα για τους αγαπητούς μας τετράποδους φίλους. Smile


Έχει επεξεργασθεί από τον/την Kain στις Πεμ Μάρ 17, 2011 2:16 pm, 1 φορά

_________________

"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."
Όταν οι αετοί πετούν ψηλά, η κοτσυλιά πονάει!
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Cloud...
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 17, 2011 1:37 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
:: PoSSeSeD :: :: PoSSeSeD ::

Συμμετέχει από: 23 Ιούν 10 Δημοσιεύσεις: 265 Τόπος: Θεσσαλονίκη Τώρα Βλέπω: One Piece, Naruto, Fairy Tail
Αδερφέ πολύ συγκινητικό και καλοδουλεμένο το θέμα σου.Ωραίος

_________________
[img]http://animeplanet.gr/forum/signatures/big_8466.png[/img]

----------------------------------------
Δοσ μοι πα στω και ταν γαν κινασω...
Οι καιροί ου μενετοί
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Vagelio
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 17, 2011 3:54 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
bishie hunter
:: AP Editor ::
bishie hunter<br>:: AP Editor ::

Συμμετέχει από: 28 Ιούν 08 Δημοσιεύσεις: 1090 Τόπος: Ηράκλειο Κρήτης/ Αθήνα
Ενδιαφερον αρθρο Kain. Πολλοι απο τους πιο "παλιους" σκυλους ειναι γνωστοι σε αρκετους απο εμας απο ταινιες και δοκυμαντερ ενω οσοι δεν ηταν μολις εγιναν Smile . Αυτο με το αγαλμα του Χατσικο το αναρωτιωμουν τον επαιζα το the world ends with you btw.
Kain έγραψε:

Έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς τους σκύλους, και δεν μπορούν παρά να με ενοχλούν τέτοιες αντιδράσεις. Για αυτό, λοιπόν, έφτιαξα αυτό το θέμα ως φόρο τιμής στους τετράποδους φίλους μας, για να θυμιθούμε λίγο πόσο μεγάλο και σημαντικό ρόλο παίζει η παρουσία του σκύλου στις ζωές των ανθρώπων.

Για αρχή λέω να θυμηθούμε λίγο κάποιους σκύλους που έμειναν στην ιστορία. Έτσι, για να δούμε γιατί οι σκύλοι αξίζουν αν όχι την αγάπη, τουλάχιστον το σεβασμό μας.

Κι εγω τους λατρευω αλλα, αχεμ, μην βαζουμε ταμπελιτσες γιατι δεν υπαρχουν μονο σκυλοι σωτηρες, αλλα και κατι αλλοι που αμα τους πλησιαζεις σε αποσταση ενος μετρου σου κοβουν κομματι (ολοι ξερουμε ποιοι ευθυνονται γι' αυτο βεβαια, δεν λεω). Κατα τ' αλλα, οπου δω αδεσποτο το φωναζω λες και ειμαι κανενα χαζο παιδακι για να παιξουμε και πολλες φορες δυστυχως με ακολουθουν μεχρι το σπιτι. Το εχω μετανιωσει πολλες φορες αυτο, μιας και μερικα απο τα σκυλια ειναι απιστευτα υπομονετικα Sad (ενοχες στο φουλ).

_________________
Inspiration strikes when I'm actually trying to do my homework.
Η anime gallery μου στο deviantArt: www.nidoqueen4ever.deviantart.com
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Kain
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 17, 2011 4:30 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
:: ANiME.oNe :: :: ANiME.oNe ::

Συμμετέχει από: 13 Δεκ 03 Δημοσιεύσεις: 709
Άσε, έχει και ο κολλητός μου ένα Πεκινουά που δαγκώνει σα διαβολεμένο, και ουκ ολίγες φορές έφτασε στο τσακ να το πετάξει κάποιος από το μπαλκόνι (ονόματα δε λέμε Rolling Eyes ). Κι αυτό όμως όταν κάθεται ήσυχο, είναι σκέτη γλύκα! Έχω κι εγώ συναναστραφεί με σκύλους που δαγκώνουν, και έχω ακόμα κάποιες ουλές στο χέρι από κάτι τέτοια, αλλά όπως λες δεν φταίνε οι σκύλοι. Απλώς αυτό εισπράττουν, αυτό δίνουν. Δεν ξέρουν πώς είναι να τους δείχνουν αγάπη, και έτσι δεν ξέρουν και πώς να δείξουν αγάπη. Και σίγουρα αυτό δεν με εμποδίζει να αγαπάω πάντα τους σκύλους. Όσο για τα αδέσποτα, κάνω συχνά μεγάλους ποδαρόδρομους και έχει τύχει κάποια από αυτά να μου κρατήσουν πολύ καλή παρέα μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου. Και φυσικά, με το που θα σπεύσει κάποιο να με μυρίσει, έχει κι όλας κερδίσει ένα χάδι. Very Happy

Γενικά πάντως ο σκύλος έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Και, για να μην ξεχνιόμαστε, συνεχίζω το αφιέρωμα στους σκύλους, με ένα κείμενο που συνοψίζει τους λόγους για τους οποίους συμπαθώ τους τετράποδους φίλους μας τόσο πολύ.





Ο George Graham Vest (1830 – 1903) ήταν ένας πολιτικός και δικηγόρος από το Κεντάκι των ΗΠΑ. Το 1869 ανέλαβε, ως δικηγόρος, μια υπόθεση που θα τον έκανε διάσημο. Ένας αγρότης είχε σκοτώσει το σκύλο ενός κυνηγού, και ο κυνηγός έκανε μήνυση στον αγρότη. Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Vest δήλωσε πως ή θα κερδίσει αυτή τη δίκη, ή θα ζητήσει συγγνώμη από κάθε σκύλο στο Μισούρι. Η τελευταία του δήλωση προς τους ενόρκους δεν είχε να κάνει με όσα ειπώθηκαν προηγουμένως στη δίκη. Ήταν ένα εγκώμιο για τον σκύλο, το οποίο δυστυχώς δεν σώζεται ολόκληρο. Ο Vest τελικά κέρδισε τη δίκη, και το εγκώμιο για τον σκύλο έμεινε στην ιστορία.

George Graham Vest - Eulogy on the Dog

Spoiler:
Gentlemen of the jury: The best friend a man has in this world may turn against him and become his enemy. His son or daughter that he has reared with loving care may prove ungrateful. Those who are nearest and dearest to us, those whom we trust with our happiness and our good name, may become traitors to their faith. The money that a man has, he may lose. It flies away from him, perhaps when he needs it the most. A man’s reputation may be sacrificed in a moment of ill-considered action. The people who are prone to fall on their knees to do us honor when success is with us may be the first to throw the stone of malice when failure settles its cloud upon our heads. The one absolutely unselfish friend that a man can have in this selfish world, the one that never deserts him and the one that never proves ungrateful or treacherous is his dog.

Gentlemen of the jury: A man’s dog stands by him in prosperity and in poverty, in health and in sickness. He will sleep on the cold ground, where the wintry winds blow and the snow drives fiercely, if only he may be near his master’s side. He will kiss the hand that has no food to offer, he will lick the wounds and sores that come in encounters with the roughness of the world. He guards the sleep of his pauper master as if he were a prince. When all other friends desert, he remains. When riches take wings and reputation falls to pieces, he is as constant in his love as the sun in its journey through the heavens.

If fortune drives the master forth an outcast in the world, friendless and homeless, the faithful dog asks no higher privilege than that of accompanying him to guard against danger, to fight against his enemies, and when the last scene of all comes, and death takes the master in its embrace and his body is laid away in the cold ground, no matter if all other friends pursue their way, there by his graveside will the noble dog be found, his head between his paws, his eyes sad but open in alert watchfulness, faithful and true even to death.


George Graham Vest - Εγκώμιο για το σκύλο
(Ελληνική μετάφραση)

Spoiler:
«Κύριοι ένορκοι: Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου μπορεί να στραφεί εναντίον του και να μεταβληθεί σε εχθρό του. Ο γιός και η θυγατέρα που ανέθρεψε με πατρική αγάπη και στοργή μπορεί να αποδειχτούν αχάριστοι. Τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα στα οποία εμπιστευόμεθα την ευτυχία μας και το καλό μας όνομα, μπορεί να γίνουν προδότες και αγνώμονες. Τα χρήματα μας μπορεί να τα χάσουμε. Εξαφανίζονται κυρίως όταν τα έχουμε μεγάλη ανάγκη. Το καλό μας όνομα μπορεί, σε κακή περίσταση ή στιγμή, να καταστραφεί.

Εκείνα τα πρόσωπα που με περίσσια διάθεση γονατίζουν για να μας τιμήσουν, όταν η επιτυχία βρίσκεται μαζί μας, μπορεί να είναι τα πρώτα που θα άρουν τον λίθο της κακοήθειας εναντίον μας, όταν η ατυχία μας χτυπήσει την πόρτα.

Ο ένας και απόλυτα ανιδιοτελής φίλος που μπορεί να έχει ο άνθρωπος σε αυτό τον άφιλο και εγωιστικό κόσμο, αυτός που ποτέ δεν θα τον εγκαταλείψει, αυτός που ποτέ δεν θα τον προδώσει είναι ο σκύλος του.

Ο σκύλος μένει πάντα με τον άνθρωπό του, είτε είναι πλούσιος είτε φτωχός, είτε υγιής είτε άρρωστος. Θα κοιμηθεί στο παγωμένο έδαφος που το χτυπά αλύπητα ο ψυχρός άνεμος και το χιόνι, απλά και μόνο για να είναι στο πλευρό του αφεντικού του.

Θα του φιλήσει το χέρι, έστω κι αν δεν έχει φαγητό να του δώσει. Θα του γλείψει τις πληγές και τα τραύματα που προέρχονται από τους αγώνες της ζωής και της βιοπάλης. Προστατεύει τον φτωχό αφέντη όταν αυτός κοιμάται σαν να ήταν πρίγκιπας.

Όταν όλοι οι φίλοι του τον εγκαταλείψουν, αυτός παραμένει. Όταν τα πλούτη κάνουν φτερά και εξαφανίζονται, όταν η φήμη καταστρέφεται, η αγάπη του συνεχίζεται χωρίς εκπτώσεις, όπως το ταξίδι του ήλιου στους ουρανούς. Εάν η τύχη καταδιώξει το αφεντικό του και τον καταντήσει απόβλητο της κοινωνίας, χωρίς φίλους και χωρίς στέγη, ο πιστός σκύλος δεν επιδιώκει καμιά άλλη τιμή παρά να είναι μαζί του, να τον συνοδεύει, να τον προστατεύει από κάθε κίνδυνο, να καταπολεμά όλους τους εχθρούς του.

Και όταν έρθει η αναπόφευκτη για όλους μας στιγμή, όταν ο θάνατος τον αγκαλιάσει και το άψυχο πλέον σώμα τοποθετηθεί στον τάφο, και όταν όλοι οι άλλοι συνεχίσουν τη ζωή τους, εκεί δίπλα από το μνήμα ο ευγενικός σκύλος παραμένει με το κεφάλι ανάμεσα στα μπροστινά του πόδια, με τα μάτια λυπημένα, αλλά πάντοτε ανοιχτά, φύλακας πιστός ακόμη και στο θάνατο».

_________________

"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."
Όταν οι αετοί πετούν ψηλά, η κοτσυλιά πονάει!
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Carnival of Rust
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 18, 2011 2:42 am
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
::Moderator::
e-lithium Μαντρόσκυλο

Συμμετέχει από: 04 Ιαν 06 Δημοσιεύσεις: 1430 Τόπος: Its a GIF. If you look long enough then they will pop out!
Πολύ όμορφο θέμα για τους τετράποδους φίλους μας.Δεν υπάρχει περίοδο στην ζωή μου που να μην έχω γάτα η σκύλο θα μπορούσα να αναφέρω αμέτρητα παραδείγματα αφοσίωσης αλλα θα διηγηθώ μονο ένα.

Από τα παιδικά μου χρονια μέχρι την περίοδο της εφηβείας μου είχαμε έναν Belgian Shepherd (Τερβίρεν) τον οποιο τον φωνάζαμε jerry lee επηρεασμένοι από την ταινία λαγωνικό k9.Είχε εκπαιδευτή στα τότε εκπαιδευτήρια του Τριάντη στο ελληνικό που φημιζότανε σαν εκπαιδευτής λόγο του ότι ήτανε ο μοναδικός που δεν χτυπούσε τα σκυλιά για να μάθουνε.Εκτος από απίστευτος φύλακας που πολλές φορες είχε προστατεύσει το σπίτι η ακόμα και στις βόλτες από διαφορους κακοήθης ανθρώπους ήτανε και απίστευτος φίλος παιχνιδιάρης με μεγάλη αδυναμία στα παιδιά.
Την περίοδο της εφηβείας μου μετακομίσαμε σε άλλο σπίτι και αναγκαστήκαμε να τον δώσουμε σε έναν γνωστό μας από χαλκίδα να μας το κράτηση για 1-2 βδομάδες μέχρι να τακτοποιηθούμε στο νέο μας σπίτι και να τον ξαναφέρουμε.Αφού έγινε η μετακόμιση μερικές μέρες μετά μας ειδοποιεί ο γνωστός μας λέγοντας μας ότι ο σκύλος έσπασε την αλυσίδα και έφυγε.Το συγκεκριμένο νέο μας μαράζωσε γιατί δεν ξέραμε που να ψάξουμε υπολογίσαμε ότι ίσως να πήγαινε στο παλιό μας σπίτι αλλα γρήγορα καταλάβαμε ότι δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση.Πέρασε ενάμιση μηνας από τότε και πλέον δεν είχαμε ουδεμία ελπίδα.Ένα απόγευμα μιας καθημερινής ακούμε γαυγίσματα έξω από το μπαλκόνι και βγαίνουμε και προς μεγάλη μας έκπληξη και χαρά βλέπουμε τον τζέρυ διπλα από το παρκαρισμένο αμάξι μας.Το φανταστικό σε όλη την υπόθεση είναι ότι ο σκύλος μας ποτε δεν είχε δει που είναι το καινούργιο σπίτι πιθανότατα ακολούθησε την μυρωδιά του αυτοκινητου μας.Το συγκεκριμένο σκυλί όσα χρονια και αν περάσουνε δεν πρόκειται να το ξεχάσω από την εξυπνάδα του μέχρι τις σκανταλιές του και την συμπεριφορά του.

_________________

AnimePlanet Forums Γενικοί Κανόνες
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος MSN Messenger
Vetus
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 19, 2011 1:13 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
::Moderator::
::Black Winged Angel::
::Moderator::<br>::Black Winged Angel::

Συμμετέχει από: 04 Μάϊ 04 Δημοσιεύσεις: 5127
Aν και δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια για τα σκυλία (κυρίως λόγω ορισμένων ψυχοτραυματικών εμπειριών) δεν φταίνε πάντα τα ίδια για την ανευθυνότητα των αφεντικών τους που όταν τα βγάζουν βόλτα δεν καταδέχονται να περιμαζέψουν τα περιτώματά του (πολύ θα 'θελα να δω έναν απ' αυτούς να πατήσει κατά λάθος τα περιτώματα άλλου σκύλου να δει την γλύκα) ή όταν τα βγάζουν βόλτα τ' αφήνουν ελεύθερα χωρίς λουρί κι όποιον πάρει ο χάρος. Την φόλα δεν πρέπει να την τρώνε τα σκυλία αλλά τ' αφεντικά τους που για χάρη του αγαπημένου τους κατοικίδιου φροντίζουν να έχουν τους υπόλοιπους γραμμένους εκεί που δεν πιάνει η μελάνη. Φυσικά, το θέμα με τα επικύνδυνα αδέσποτα σκυλία (κυρίως στην Γλυφάδα) που επιτείθονται απροειδοποίητα σε περαστικούς ακόμα κι όταν αυτοί βρίσκονται αρκετά μακριά τους είναι ένα πρόβλημα τ' οποίο δεν πρέπει να λύνεται με φόλα αλλά με μέριμνα του δήμου - εδώ γελάμε - με το να τα μαζεύει.

Kαι μπορεί να προτιμώ τις γάτες από τους σκύλους υπάρχουν ορισμένες ράτσες σκυλιών που τις βρίσκω πανέμορφες. Και μιας και το 'φερε η κουβέντα να μοιραστώ μαζί σας την λατρεία που τρέφω για τον πιο συμπαθητικό σκύλο του κόσμου, τον Missile από το videogame Ghost Trick της Capcom για το Nintendo DS (τ' οποίο ανήκει στο Top10 των αγαπημένων μου παιχνιδιών για το DS κι ένα must για όλους τους κατόχους της φορητής κονσόλας της Νintendo). Aκόμα και να μην σας αρέσουν τα σκυλιά o Missile θα κατακτήσει μια θέση στην καρδιά σας κι αποτελεί για μένα το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του τ' ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Παίξτε το Ghost Trick για να το διαπιστώσετε και μόνοι σας.



Go! Go! Missile!
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
[Aoshi]
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 19, 2011 11:22 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
::Moderator::
::Lock Machine::
::Moderator::<br>::Lock Machine::

Συμμετέχει από: 14 Μάϊ 04 Δημοσιεύσεις: 1811 Τόπος: Thessaloniki@Greece.EU
Δηλαδη η αποψη σου ειναι πανω στο DS game και στα λουρια και τα περιττωματα...
Aha... Confused

_________________

The answer lies in a place with a view.
Technology Corner
Γενικοι Κανονες
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος AIM διεύθυνση Yahoo Messenger MSN Messenger ICQ Αριθμός
Vetus
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 20, 2011 5:01 am
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
::Moderator::
::Black Winged Angel::
::Moderator::<br>::Black Winged Angel::

Συμμετέχει από: 04 Μάϊ 04 Δημοσιεύσεις: 5127
*Sign* You missed the point my dear. Kαι σε περίπτωση που δεν διάβασες προσεκτικά το post μου:

Παράθεση:
...o Missile θα κατακτήσει μια θέση στην καρδιά σας κι αποτελεί για μένα το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του τ' ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.


Koινώς, το παιχνίδι κατά ένα σημαντικό μέρος πλέκει ένα πρώτης τάξεως εγκώμιο για το πόσο πιστά είναι τα σκυλιά στον άνθρωπο (λεπτομέρειες δεν θα πω για να μην κάνω spoiler). Κι εκεί πέρα αναφέρθηκα μονάχα όσο αφορά το παιχνίδι, όχι στο πόσο γαμάτο είναι και γιατί.


Κι όχι, το πρόβλημά μου δεν είναι τα λουρία και τα περιτώματα αλλά η ανευθυνότητα των αφεντικών τους που εξαιτίας τους ο υπόλοιπος κόσμος τρέφει μίσος για τα σκυλιά. Δεν είμαι αρκετά troll ώστε να μπαίνω σ' ένα thread για τους φίλους των σκυλιών και να γκρινιάζω γι' αυτά.


Aha?
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
[Aoshi]
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 20, 2011 11:05 am
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
::Moderator::
::Lock Machine::
::Moderator::<br>::Lock Machine::

Συμμετέχει από: 14 Μάϊ 04 Δημοσιεύσεις: 1811 Τόπος: Thessaloniki@Greece.EU
Ειχες ποτε σκυλο?

_________________

The answer lies in a place with a view.
Technology Corner
Γενικοι Κανονες
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος AIM διεύθυνση Yahoo Messenger MSN Messenger ICQ Αριθμός
Kain
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 20, 2011 12:29 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
:: ANiME.oNe :: :: ANiME.oNe ::

Συμμετέχει από: 13 Δεκ 03 Δημοσιεύσεις: 709
Αν θες πάντως παιχνίδι που πλέκει εγκώμιο για το σκύλο, δες το fanmade adventure "A very special dog" που δίνεται δωρεάν στη σελίδα του AGS. Μπορείς να το κατεβάσεις από ΕΔΩ!

Θέλω κάποια στιγμή να φτιάξω με το RPG Maker ένα παιχνίδι που εξιστορεί τη ζωή ενός αδέσποτου σκύλου μέσα στην πόλη, στο οποίο ο παίχτης θα χειρίζεται το αδέσποτο. Πρέπει όμως πρώτα να αγοράσω κάποια έκδοση του RPG Maker...

_________________

"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."
Όταν οι αετοί πετούν ψηλά, η κοτσυλιά πονάει!
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Vagelio
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 20, 2011 3:02 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
bishie hunter
:: AP Editor ::
bishie hunter<br>:: AP Editor ::

Συμμετέχει από: 28 Ιούν 08 Δημοσιεύσεις: 1090 Τόπος: Ηράκλειο Κρήτης/ Αθήνα
[Aoshi] έγραψε:
Δηλαδη η αποψη σου ειναι πανω στο DS game και στα λουρια και τα περιττωματα...
Aha... Confused

LOOOOL Laughing

Παντως σε αυτο που ειπε ο vetus σχετικα με το πως τα "εχουν" οι ιδιοκτητες τους ειναι σωστοτατο. Θυμαμαι τις προαλλες περνουσα απο ενα πεζοδρομο στο αιγαλεω που το χρησιμοποιουσαν οι καφετεριες για να βαλουν τα τραπεζια τους και ηταν ενα ζευγαρακι κ~λ%#γερων που καθοταν εκει μαζι με τον σκυλο τους. Με το που περναω απο διπλα λοιπον, αρχιζει το κακομαθημενο τους να μου γαβγιζει χωρις λογο! Και σαν λυσασμενο μαλιστα! Συνεχισα να προχωραω χωρις να δωσω σημασια, αυτο δεν σταματουσε την γκαριδα του (αχ, παει το αυτακι μου). Οι παλιογεροι που το ειχαν δεν εκαναν τιποτα απολυτως, και ενταξει, δεν ζηταω να το βαλουν κατω να το πατησουν, αλλα ελεος, πραγματικα εκαναν σαν να μην εγινε απολυτως τπτ! Φαντασου να μην ηταν το λουρι δεμενο στην καρεκλα... θα ειχα κομενο κομματι, και το "παιδι" τους θα ειχε σμασμενο κρανιο (δεν μασαω οταν νευριαζω, ειτε επροκειται για ζωα, ειτε για ανθρωπους).
Συμπερασμα? Το σκυλο πρεπει να τον τιμωρεις οταν κανει λαθος, και να το βραβευεις οταν κανει το σωστο, ειδαλλως καλυτερα να μην τον παρεις καθολου, ολοι το γνωριζουμε πιστευω. Πως γινεται το τεραστιο ροτβάιλερ της φιλης μου να μη γαβγιζει σε κανεναν οταν το βγαζει βολτα? Πως ξερει να συμπεριφερεται οταν ειναι μεσα στο σπιτι? Γιατι γνωριζει οτι αμα δεν το κανει θα πεσει μαλωμα (και παντοφλα στη χειροτερη).
Συγγνωμη για να νευρα, αλλα το θυμηθηκα και τσαντιστηκα....τεσπα, τρεχω να κατεβασω τα παιχνιδια με τα σκυλακια~! Very Happy

_________________
Inspiration strikes when I'm actually trying to do my homework.
Η anime gallery μου στο deviantArt: www.nidoqueen4ever.deviantart.com
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
[Aoshi]
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 20, 2011 3:34 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
::Moderator::
::Lock Machine::
::Moderator::<br>::Lock Machine::

Συμμετέχει από: 14 Μάϊ 04 Δημοσιεύσεις: 1811 Τόπος: Thessaloniki@Greece.EU
Αυτο θελω να πω ειναι πως τα σκυλια δεν ειναι για κατοικιδια απλα επειδη ετσι μας αρεσει.
Νομιζω οτι δεν εχω γινει κατανοητος αλλα δεν πειραζει. Το σκυλι, το γατι και ολα οσα ζωα βλεπετε μεσα στις πολεις ειναι σα φυλακισμενα.
Να τονισω οτι το πουλι στο κλουβι δεν κελαδαει, κλαιει.

Μπραβο στον Kain με το ωραιο θεμα του. Συνεχισε ετσι αγορινα. Smile

_________________

The answer lies in a place with a view.
Technology Corner
Γενικοι Κανονες
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος AIM διεύθυνση Yahoo Messenger MSN Messenger ICQ Αριθμός
kabez
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 20, 2011 3:54 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
:: ANiME.LoRD :: :: ANiME.LoRD ::

Συμμετέχει από: 12 Νοέ 04 Δημοσιεύσεις: 3238 Τόπος: borderguard
Ειχα διαβασει καπου οτι ο σκυλος ειναι το μονο ζωντανο σε αυτον τον κοσμο που κερδιζει το ψωμι του , απλα με το να ειναι ο "εαυτος" του, δηλαδη φιλικος,χαρουμενος και παντα κοντα σου.

Η αγελαδα για να κερδισει την τροφη της, δινει το γαλα της και τα μοσχαρακια της. Η κοτα δινει τα αυγα της. Το προβατο το μαλι του. κτλ.


Ο σκυλος χρειαζεται μονο να κουνησει την ουρα του και να σου πει με τον τροπο του "γυρισες!! επιτελους!!" και να ερθει πανω σου χαρουμενος να τον χαιδεψεις.!

Επισης ειναι και απο τα ζωα που ειναι απιστευτα συντροφικα και ..κοινωνικα να το πω. Καλα οχι ολα, εξαρταται πως θα μαθουν, αλλα συνηθως θελουν απο κοντα κοσμο να τους κανει παρεα (και να σου κανουν παρεα επισης).

Θυμαμαι ενα μινι σκηνικο τωρα, να ειμαι με μια γνωστη μου μεσα σε ενα αδειο σχετικα φοιτητικο γκαφε στο πανεπ. με τα λαπτονια να κανουμε καμια εργασια , και εκει στην αλλη ακρη του μερους υπηρχε ενα σκυλι, αδεσποτο που το φροντιζαν ομως αυτοι που ειχαν το καφε , και κοιμοταν μονο του κατω απο κατι τραπεζια.

Σε καποια φαση, ξυπναω, και ερχεται προς το μερος μας, και ξαπλωνει κατω απο το τραπεζι μας. χεχε, ηθελε παρεα απλα
;D

_________________
"Whoever fights monsters should see to it that in the process he does not become a monster.
And when you stare into the abyss the abyss stares back at you"

Friedrich Nietzsche

http://www.animeplanet.gr/425_blue_submarine_no6.html

.



-
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Panagiotis87
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 17, 2012 1:26 pm
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
:: r00k ::

Συμμετέχει από: 17 Ιαν 12 Δημοσιεύσεις: 1
Πολύ όμορφο θέμα με ιστορίες που σίγουρα πολύ δεν ξέραμε!!! τΏΡΑ όο για τους κομπλεξικούς που τα χουν βάλει με τα ζώαααα μάλλον δεν ξέρουν τι τους γίνεται...Το θέμα ξεκινάει από τους ιδιοκτήτες (δεν αναφέρομαι σε εσένα), που δεν σέβοναι ούτε τα κατοικίδια τους αλλά ούτε και τον κόσμο έξω. Με αυτούς πρέπει να τα βάλει ο κόσμος και όχι με τα ζώα...

_________________
τροφές σκύλων
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Vagelio
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 18, 2012 5:31 am
Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
bishie hunter
:: AP Editor ::
bishie hunter<br>:: AP Editor ::

Συμμετέχει από: 28 Ιούν 08 Δημοσιεύσεις: 1090 Τόπος: Ηράκλειο Κρήτης/ Αθήνα
Και ύστερα από ενάμυσι χρόνο ζωής στην Αθήνα, η γειτονιά με έχει μάθει για τα καλά :Ρ. Κυρίως χάρη στην αδέσποτη μασκότ που κάνει χαρούλες όταν με βλέπει. Έχει μάθει να ακούει στο όνομα Σπύρος (το ίδιο με αυτό του σπιτονοικοκύρη να 'ξερα ποιος του το βγαλε), μεσαίο προς μεγάλο μέγεθος, φουντωτός κατάμαυρος, μες στην σκόνη και με το ένα αυτί όρθιο μονίμως. Α, και ο όγκος από τον καρκίνο στην κοιλιά του είναι τεράστιος και κρέμεται, λογικά θα τον πονάει αρκετά.

Κάθε μέρα που κατεβαίνω να πάω στην σχολή με πλησιάζει κουνώντας την ουρά του και τρίβεται πάνω μου σαν γάτα. Καμιά φορά με γκρεμίζει έτσι ατσούμπαλο ζώο που είναι. Του δίνω λίγα χάδια ένιγουεϊ γιατί δεν μπορώ να αντισταθώ στα σκυλιά και μετά με ακολουθεί ένα δεκάλεπτο μέχρι το ΤΕΙ να κάνει την βόλτα του παρέα. Οι γειτονιές της περιοχής έχουν όλες χώρους πρασίνου καθώς και τις αδέσποτες μασκότ τους, και όντας αρσενικό τρομάρα του, ο Σπύρος δεν αφήνει δέντρο για δέντρο ασυμάδευτο με αποτέλεσμα όοοολα τα υπόλοιπα σκυλιά να γρυλίζουν όταν τον βλέπουν. Φυσικά αυτός συνεχίζει μαζί μου να προχωράει όλο χάρη και καμάρι έχοντας τα καραγραμμένα στον παλιό του τον καρκίνο. Συνήθως μπαίνει και στη σχολή όπου εκεί αφίνει την βολίδα του και στην πινακίδα του χάρτη του ΤΕΙ πέρα των πεύκων Laughing , και τότε συνήθως κάνω πιο γρήγορο το βήμα μου για να μην μπλέξω.

Επίσης μια φορά με είχει ακολουθήσει μέχρι και το περιστέρι, και στην αθηνών καβάλας αντί να περάσει από το υπόγειο τούνελ, πέρασε κανονικά από την λεοφώρο. Thank god, δεν τον πάτησε κανένα αμάξι. Έπειτα συνέχισε να με ακολουθεί για κανένα μισάωρο μέχρι που βαρέθηκε και έμεινε σε ένα παρκάκι ακολουθώντας τους περαστικούς που έβγαζαν βόλτα τα σκυλάκια καναπέ τους (δεν χρειάζεται να μιλήσω για τις αντιδράσεις τους XD). Ένα δεκάλεπτο μετά έχω φτάσει στο σπίτι της φίλης μου για την ομαδική αλλά στο νου μου είναι αν το χαζόσκυλο εχει γυρίσει πίσω ασφαλές σε σημείο που να μην μπορώ να συγκεντρωθώ για την εργασία! Και με το που γυρίζω στην γειτονιά (ψιλοκλαίγοντας γιατί δεν τον βρήκα στο δρόμο και φοβόμουν μήπως όντως τον έχουν πατήσει), να τον βλέπω ξάπλα στην γωνιά του. Ανακούφιση μεγάλων διαστάσεων, επικό αλητόσκυλο.

_________________
Inspiration strikes when I'm actually trying to do my homework.
Η anime gallery μου στο deviantArt: www.nidoqueen4ever.deviantart.com
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:  

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας
Σελίδα 1 από 1

Μετάβαση στη:  



Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης