::Moderator::
Συμμετέχει από: 26 Απρ 04
Δημοσιεύσεις: 290
Τόπος: salonica |
Τα γουέστερν και οι κωμωδίες είναι από τα είδη που απολαμβάνω λιγότερο και για αυτό είχα κάποιες επιφυλάξεις προτού παρακολουθήσω την συγκεκριμένη ταινία. Μέτρησαν όμως θετικά, το ότι βασιζόταν σε ένα από τα λίγα γουέστερν που μου άρεσαν πραγματικά, το Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος, καθώς και τα πολυάριθμα θετικά σχόλια που διάβασα. Τελικώς, ούτε κωμωδία ήταν, ειδικά από ένα σημείο και μετά, χωρίς να της λείπει όμως το χιούμορ, ούτε κλασικό γουέστερν, αλλά περισσότερο στο στυλ του Mad Max. Και όπως αποδείχτηκε, όλοι αυτοί που έλεγαν πως πρόκειται για μια πολύ καλή περιπέτεια, είχαν δίκιο. Ας το δούμε λοιπόν αναλυτικά.
Το σενάριο είναι αρκετά απλοϊκό και έχει ως εξής: Το 1930 στην Μαντσουρία, ο Park Chang Yi (the bad), προσλαμβάνεται για να κλέψει έναν χάρτη από έναν Ιάπωνα τραπεζίτη, οποίος ταξιδεύει με τρένο. Προτού προλάβει όμως να τον αποκτήσει, ένας κλέφτης, ο Υοοn Tae Goo(the weird),πραγματοποιεί, εκ συμπτώσεως, ληστεία στο ίδιο τρένο και αποκτάει αυτός τον χάρτη, χωρίς αρχικά να γνωρίζειι περί τίνος πρόκειται. Την ίδια ώρα στο τρένο βρίσκεται και ένας κυνηγός επικυρηγμένων, ο Park Do-won(the good),κυνηγώντας και τους 2 προαναφερθέντες. Στην όλη προσπάθεια για την απόκτηση του χάρτη μπαίνει μια συμμορία από την Μαντσουρία, που θέλει να τον πουλήσει, καθώς και οι Ιάπωνες που τον θέλουν πίσω. Από κει και πέρα τα γνωστά, ατέλειωτο κυνηγητό και ασταμάτητοι πυροβολισμοί, δοσμένα όμως με χιούμορ και γυρισμένα με άκρως εντυπωσιακό τρόπο, με αποκορύφωμα την προτελευταία σκηνή.
Σκηνοθέτης της ταινίας, ο Ji woon Kim, τον οποίο συναντάμε για τρίτη φορά μετά τα Α tale of two sisters και I saw the devil. Δεν φτάνει τα επίπεδα του τελευταίου, αλλά αποδεικνύει ότι μπορεί να κάνει πολύ καλή δουλειά, με ότι είδος κι αν ασχοληθεί.
Ως Park Chang Yi, ο Lee Byung hun, για τον οποίο επίσης μιλήσαμε στο I saw the devil. Το να παίζει τον cool τύπο πάντως του πάει, αν και συνήθως αυτοί είναι εύκολοι ρόλοι.
Ως Υοοn Tae Goo, ο Song Kang-ho, για τον οποίο είχαμε μιλήσει στο Thirst. Ακόμα μία πολύ καλή εμφάνιση, σε έναν ρόλο που ακροβατεί ανάμεσα στο αστείο και το σοβαρό, χωρίς να πέφτει καθόλου η απόδοση του.
Ως Park Do-won, ο Jung Woo-sung, για τον οποίο δεν έχουμε ξαναμιλήσει(χα!) Ακόμα ένα ομορφόπαιδο, όπως ο Lee Byung hun, που πριν γίνει ηθοποιός υπήρξε μοντέλο. Άρχισε να γίνεται γνωστός από το Beat, μια πάρα πολύ καλή κοινωνική ταινία και με το Musa, ένα blockbuster πολεμικών τεχνών, καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο εμπορικούς ηθοποιούς της Κορέας. Δεν έχω παρακολουθήσει ακόμα την τελευταία του ταινία, το κινέζικο Reign of assassins, έχω σκοπό όμως, ενώ με μεγάλο ενδιαφέρον περιμένω και τo αμερικανικό 3D remake του κλασικού Killer, του John Woo,όπου και θα πρωταγωνιστεί. Στην συγκεκριμένη παίζει έναν πολύ cool χαρακτήρα, ρόλος που του πάει αρκετά, χωρίς όμως να χρειάζεται να πιάσει και μεγάλη απόδοση.
“Εύκολη” ταινία, αρκετά διασκεδαστική, με καλογυρισμένες σκηνές δράσης και με πολύ καλή ερμηνεία από τον “The weird” Song Kang-ho. Το είδος του τίτλου, που ενδείκνυται για τα, καυτά πλέον, καλοκαιρινά βράδια. Θα σας αρέσει σίγουρα αν σας άρεσε το Mad Max.
Eλαφρώς αναλυτικότερη παρουσίαση εδώ:
http://sinkazama.wordpress.com/2011/07/20/the-good-the-bad-the-weird/ |
|
|
